Het is een grijsgedraaide plaat, maar in de aandeelhoudersvergadering had PostNL moeite om beleggers te overtuigen van de – winstgevende - groeikansen van de post- en pakketbezorger. Bestuursvoorzitter Herna Verhagen en financieel directeur Pim Berendsen konden alleen maar erkennen dat PostNL ook in 2023 geen economische waarde had gecreëerd. Ze weten dit aan moeilijke omstandigheden en vooral aan de postdivisie, die als een korset knelde en waar de politiek bepalend is.

De VEB wees erop dat er te vaak in het verleden verschillende speciale moeilijke situaties speelden bij PostNL. Bovendien maakt de beurskoers van ruim een euro duidelijk dat de markt niet gelooft dat de strategie van PostNL in de toekomst wél economisch heil gaat brengen. Een radicale koerswijziging zou dan voor de hand liggen.

De bestuurders en commissarissen hielden elkaar stevig vast in de vergadering. Ook Martin Plavec – die vorig jaar namens grootaandeelhouder Daniel Kretinsky als commissaris was aangetreden – bevestigde desgevraagd dat hij weliswaar teleurgesteld was in de financiële resultaten, maar dat hij het bestuur en de strategie steunde. Ook president-commissaris Jan Nooitgedagt zag geen aanleiding tot een radicale koerswijziging.

Onmogelijke puzzel
Het zal niet liggen aan de inzet van de bestuurders. De vraag is veeleer of ze een onmogelijke puzzel voor zich hebben en of zelfs een radicale koerswijziging tot waarde-creatie leidt? Postbezorgers klagen over lage lonen en PostNL heeft moeite vacatures in te vullen, terwijl tegelijkertijd de winst ondermaats is. Het jaar 2023 was niet alleen economisch teleurstellend, ook de doelstellingen met betrekking tot medewerkers en klanten werden niet gehaald. Klein lichtpuntje was de vooruitgang aangaande duurzaamheid.

Postvolumes dalen structureel jaarlijks met zo’n acht procent. Ook als PostNL toestemming krijgt om de postzegelprijs te verhogen, zet dit verder druk op die volumes. De VEB suggereerde om de postbezorging dan maar weer een overheidstaak te maken, of als alternatief de essentiële post (bankpasjes, rouwkaarten) via de pakketdivisie met hogere tarieven te verwerken; de overige post zou versneld wegvallen door die hoge tarieven. De tijd van paard en wagen was allang voorbij.

Verhagen wilde daar niet van weten. Zij wil de politiek ervan overtuigen dat post pas na twee of drie dagen moet worden bezorgd. De geleidelijke weg zou het meeste waarde creëren, ook voor aandeelhouders, zo meldde ze.

PostNL blijft dus geloven in de kruisbestuiving tussen post en pakketten, hoewel dat huwelijk tot nu toe niet tot structurele waardecreatie heeft geleid. Daarbij is niet gezegd dat PostNL zonder post wél structureel zou renderen, want de concurrentie met partijen als DHL en UPS is bikkelhard.

Ongelukkige bonus
De beloningen van de bestuurders zijn niet buitensporig, maar gezien de tegenvallende resultaten is het wel merkwaardig dat er überhaupt sprake was van een bonus. Commissaris Ad Melkert wees erop dat alles conform het beloningsbeleid was: regels zijn regels.