Het lijkt een eeuwigheid. Maar het is nauwelijks een jaar geleden dat Shell het mes in het dividend moest zetten om de coronacrisis het hoofd te bieden.  

Alles werd uit de kast gehaald om de crisis te bezweren, met slechts één speerpunt: een snelle verlaging van de schulden. Slechts vijf kwartalen later is dit doel van een nettoschuld onder de 65 miljard dollar bereikt.  

Inmiddels lijkt de tijd weer gekomen om aandeelhouders te behagen. Wat is het perspectief voor hen? 

Opleving olie 
Tijdens de coronacrisis zakte de prijs voor Brent-olie kortstondig tot een tientje per vat. De vrees was dat de olievraag langdurig laag zou blijven. Inmiddels is de prijs voor eenzelfde vat gestegen tot boven de 80 dollar.  

De stijgende olieprijs is per saldo goed nieuws voor Shell, ondanks het feit dat de diverse Shell-onderdelen verschillend reageren op bewegingen in de olieprijs.   

Het bedrijfsonderdeel dat de olie uit de grond pompt – de upstreamdivisie, verdient meer door de hogere prijzen, terwijl dit juist doorgaans nadelig is voor de raffinaderijen. Deze zien de inputkosten voor benzine, stookolie en kerosine die zij maken immers oplopen.  

Shell geeft zelf aan dat een stijging van de prijs van een vat Brent-olie met tien dollar per saldo jaarlijks 5,2 miljard dollar extra kasstroom oplevert. 

Een beetje stoeien met de cijfers laat zien dat Shell – op voorwaarde dat de olieprijs rond het huidige niveau blijft schommelen – een operationele kasstroom zal genereren van ruim 53 miljard dollar over de komende vier kwartalen.  

Over de laatste 5 jaar werd alleen in 2018 een kasstroom van deze omvang geboekt (53,1 miljard dollar). Wat krijgen beleggers te zien van dit bedrag?  

Het kasboekje van Shell 
Allereerst investeert Shell een deel van het geld in nieuwe platforms, raffinaderijen en chemieparken. Shell heeft aangeven dat het hiervoor jaarlijks een bedrag reserveert dat ‘op de korte termijn’ tussen de 19 en 22 miljard dollar zal liggen. 

Trekken we deze investeringen van de operationele kasstroom af dan blijft tot en met het tweede kwartaal van volgend jaar een vrije kasstroom over van ruim 31 miljard dollar (vier kwartalen).  

Shell heeft ook beloofd aandeelhouders weer royaler te belonen nu het schulddoel is bereikt. Tijdens de update bij de halfjaarcijfers bevestigde het bedrijf dat het tussen de 20 en 30 procent van de operationele kasstroom wil uitkeren aan aandeelhouders. 

Plakken we de percentages op de verwachte operationele kasstroom van circa 53 miljard dollar over de komende vier kwartalen, dan valt er tussen de 10,6 en 16,0 miljard dollar te verdelen onder aandeelhouders. Shell heeft aangegeven dat de uitkeringen kunnen plaatsvinden via een combinatie van een progressief dividend en aandeleninkopen.  

En dan is de bodem van de kas nog niet in zicht. Het olie- en gasconcern zou gelijktijdig ook nog schulden kunnen aflossen. Afhankelijk van de uitkering aan aandeelhouders kan 15,2 tot 20,6 miljard dollar worden afgelost bij banken.  

Op een nettoschuld van circa 65 miljard dollar zijn dit soort bedragen meer dan een slok op een borrel.  

*Data: taxaties analisten Bloomberg en kwartaalupdates Shell. Bedragen zijn in miljarden dollar. 

Nog meer inkoop van eigen aandelen? 
Naast de cash die verdiend wordt met de operationele activiteiten is er nog een meevaller.  

Het concern maakte onlangs bekend een groot olie- en gasveld in de Permian in Texas te verkopen.  Verwachte verkoopopbrengst: 9,5 miljard dollar. Van dit bedrag is 7 miljard dollar geoormerkt om te worden uitgekeerd aan aandeelhouders en 2,5 miljard dollar om schulden af te bouwen. Een precieze tijdlijn ontbreekt bij deze aankondiging.  

Als we de verwachte uitkering uit de operationele kasstroom (16 miljard dollar) bij de verkoopopbrengst optellen (7 miljard dollar) dan kan de totale uitkering aan aandeelhouders oplopen tot circa 12 procent van de marktwaarde van Shell van circa 192 miljard dollar.  

Voordelig nadeel 
Hoewel de beurskoers is opgelopen, is de waardering Shell van met nog geen vier keer de kasstroom historisch laag. Natuurlijk heeft dit er mee te maken dat het onverstandig is om er van uit te gaan dat olie- en gasprijzen op deze hoge niveaus blijven liggen.  

Maar er speelt ook mee dat Shell heeft aangegeven dat het op de wat langere termijn de investeringen weer wil opschroeven tot 23-27 miljard dollar. De helft van de extra investeringen zal worden gestoken in de groenere activiteiten, waaronder laadstations en waterstof. Shell spreekt zelf over ‘gedisciplineerde groei van investeringen’ maar de vrees van beleggers blijft dat rendementen hier lager liggen dan op ouderwetse olie- en gasinvesteringen.  

Shells lagere waardering heeft - ironisch genoeg - mogelijk het voordeel dat het relatief goedkoop eigen aandelen kan inkopen. In het verleden bezondigde Shell zich vaak aan inkopen op het moment dat dit ongunstig was omdat de aandelenkoers hoog stond.  

Een bijkomend voordeel van goedkoop aandelen inkopen is dat het ook makkelijker wordt om aan Shells grote belofte van een progressief dividendbeleid te voldoen. Doordat het aantal uitstaande aandelen snel zal dalen, kan het dividend per aandeel groeien zonder dat het absolute bedrag voor de uitkering verhoogd hoeft te worden.