Energiebedrijven worden gekenmerkt door lage rendementen op geïnvesteerd kapitaal, nauwelijks groei en duurzaam zijn ze al helemaal niet. Een royale dividenduitkering is eigenlijk het enige dat een belegging in een grote oliemaatschappijen als Shell te bieden heeft. Het is niet uit te sluiten dat de grote energieconcerns de historische crash van de olieprijs die momenteel gaande is zullen aangrijpen om de uitkeringen te verlagen.
Met de ruzie tussen Rusland en Saoedi-Arabië, die de grootste daling van de olieprijs in één dag sinds het begin van de eerste Golfoorlog veroorzaakte, leek dat slechtst denkbare scenario voor de sector zich te ontvouwen. De prijs van een vat ruwe olie dook vorige week door de coronacrisis zelfs even onder de 20 dollar, en ligt daar nu nog maar iets boven.
Sinds de uitbraak van de vorige oliecrisis in 2014 heeft Shell er alles aan gedaan om minder kwetsbaar te worden voor bewegingen op oliemarkten. Kosten zijn omlaag gebracht, er is gesnoeid in investeringsbudgetten en laag-renderende activiteiten zijn verkocht.
CEO Ben van Beurden sprak bij de presentatie van jaarcijfers over vorig jaar nog over een “veerkrachtig bedrijf” dat zou kunnen overleven in een wereld met lage olieprijzen.
De markt – de (gemiddelde) mening van alle beleggers bij elkaar – lijkt een andere mening toegedaan. De koers van Shell halveerde ruimschoots sinds begin dit jaar.
Shells extreme dividendrendement dat nu als gevolg van de koersdaling zelfs ruim in de dubbele cijfers ligt is een duidelijk signaal dat wordt getwijfeld aan de houdbaarheid van die uitkering.
Hoe groot is de kans dat Shell en de andere grote geïntegreerde oliemaatschappijen niet alleen in de kosten maar ook in hun dividend zullen gaan snijden?
U leest het in Effect 4, die volgende week verschijnt.
Effect, het magazine van de VEB, staat bol van beleggingsnieuws en analyses. Heeft u nog geen abonnement op Effect? Word voor slechts 75 euro per jaar lid van de VEB, dan ontvangt u Effect iedere maand.