ABN Amro heeft zakenbank Goldman Sachs ingeschakeld om het Europese bankenlandschap af te struinen naar mogelijke overnamekandidaten, zo meldt het Financieele Dagblad maandag.

De meeste beleggers zullen zich even achter de oren krabben. Eind vorig jaar presenteerde topman Robert Swaak nog een nieuwe strategie. Daarin liet ABN Amro juist alle internationale groei-ambities – afgezien van kleine bolt-on-acquisities – varen. Er leek berusting in het feit dat de bank niets meer zou worden dan een lokale hypotheekbank met een focus op kostenbesparingen.

Die strategie zou met het zoeken naar buitenlandse overnamekandidaten 180 graden gedraaid worden.

Hoe groot is de kans dat ABN Amro de bovenliggende partij zal zijn bij eventuele overnameonderhandelingen met Europese banken? En welke banken zouden hiervoor überhaupt in aanmerking komen?  

Haken en ogen
Om te beginnen met vraag één is een scenario waarin ABN Amro zelf een leidende rol speelt weinig geloofwaardig. Hiervoor is de uitgangspositie van de bank die geplaagd is door bestuurscrises, een rijke verzameling aan claims en boetes en een gebrekkig perspectief op groei en rendement te matig.  

Hoewel ABN Amro ruim in het jasje zit, lijkt onvermijdelijk dat een overname van een serieuze partij alleen kans van slagen heeft als de bank nieuwe aandelen uitgeeft. Maar aangezien de aandelenkoers circa 40 procent onder de boekwaarde van het eigen vermogen staat zou dat gepaard gaan met enorme verwatering van toekomstige winsten. 

En de grootste aandeelhouder van ABN, nog altijd de Nederlandse Staat met 56 procent van de aandelen, moest al een verlies slikken van 17 procent sinds de beursgang in 2015 (de Europese bankenindex steeg 50 procent). Het is de vraag of de Staat bereid is kapitaal bij te storten om avonturen in - nota bene - het buitenland te financieren. 

Ook hoeft ABN niet op een warm welkom te rekenen van buitenlandse toezichthouders. De geschiedenis laat vooral zien dat grensoverschrijdende overnames in bankenland problematisch zijn. Bovendien wordt ABN geplaagd door boetes en schikkingen en lopen er onderzoeken van het Openbaar Ministerie naar schuldwitwaspraktijken en verdachte verrekeningen van dividendbelasting.

Verder is de vraag of een overname verstandig is als het eigen huis nog niet helemaal op orde is. Zo is de afbouw van de zakenbanktak nog gaande.

Weinig kandidaten
Los van al deze hordes speelt ook de vraag welke bank zich door ABN Amro zou willen laten overnemen.

Een blik op de 38 grootste beursgenoteerde banken van Europa, opgenomen in de Europese bankindex Stoxx, laat vooral zien dat de meeste banken een maatje te groot zijn.

Bij de dertien banken die kleiner zijn dan ABN Amro – dus minder dan 11 miljard euro marktwaarde – zijn er andere barrières.

Zo is bij de Britse en Zwitserse banken de kans klein dat toezichthouders hun akkoord zullen geven, is een groot deel van de banken niet kostenefficiënt (Spanje en Italië) of spelen er andere probleemdossiers (denk aan het Duitse Commerzbank).

Het ligt voor de hand dat Goldman Sachs in eerste instantie het Scandinavische bankenlandschap zal afstruinen. Het liep niet over van ambitie, maar ‘Noordwest Europa’ was een speerpunt van de eind vorig jaar gepresenteerde strategie van ABN-ceo Swaak.

Gezien de (fors) hogere beurswaardes en waardering (koers-boekwaarde) van Scandinavische banken lijkt de kans dat ABN een dominante rol zal spelen bij overnameonderhandelingen gering.

*Bron: Bloomberg. Bedragen in miljarden euro’s. De Zweedse financiële instelling Avanza Bank Holding is buiten beschouwing gelaten in deze analyse. Deze financiële instelling kan meer worden gezien als aandelenbroker dan een traditionele bank.

Het is een publiek geheim dat ABN Amro en Nordea al meerdere keren aan elkaar gesnuffeld hebben. Maar door de pandoering van het aandeel ABN Amro is de kloof in beurswaarde tussen de twee banken – Nordea heeft een beurswaarde van meer dan 40 miljard euro – zo groot geworden dat een overname door de Amsterdammers niet meer dan een droom zal zijn.

De enige kandidaat voor een huwelijk, waarbij de voorwaarden min of meer gelijk zijn, zou Danske zijn.

Deze bank kent een waardering die ongeveer net zo laag is als van ABN (0,5 keer de boekwaarde). Dat de aandelen tegen een dikke korting handelen kan niet los gezien worden van het feit dat Danske wordt achtervolgd door schandalen, waaronder grootschalige witwaspraktijken in Estland.

Gezien alle risico’s en de op het oog beperkte samenwerkingsmogelijkheden – eigenlijk alleen meer schaal waardoor investeringen in bijvoorbeeld digitalisering beter kunnen worden gedragen – is de vraag of (aandeelhouders van) ABN Amro een overname van Danske zou moeten willen.

Zelf prooi
Door de fikse onderwaardering lijkt het een stuk logischer voor ABN in plaats van internationale overnames te overwegen (agressief) eigen aandelen in te kopen.

Door de onderwaardering levert een investering in eigen aandelen bij een door de bank voorgeschotelde ROE (Return On Equity, Rendement op het eigen vermogen) van 8 procent in 2024 al snel dubbelcijferige rendementen op. Analisten becijferen dat ABN al snel 3 à 4 miljard euro – circa een derde van de beurswaarde – kan teruggeven aan aandeelhouders zonder al te veel in te hoeven leveren op de bufferratio.

Indien het bestuur echt gebrand is op overnames, zou ABN het jachtterrein moeten verleggen naar kleinere en behapbaardere prooien binnen onze landsgrenzen. Topman Swaak zet in op groei van hypotheken (Volksbank), duurzaamheid (Triodos) en vermogensbeheer (Van Lanschot Kempen) en bij elk onderdeel van die strategie zou een Nederlandse partij passen.

Het toeleggen op efficiëntie en rendement in plaats van een overname zou ABN – vanzelfsprekend – zelf tot prooi kunnen maken. Een scenario waarin ABN Amro als lekker hapje wordt gezien voor (buitenlandse) spelers is mogelijk in het beste belang van de bank. Inclusief de grootste aandeelhouder.