Met een dividendrendement van ruim vijf procent ziet de markt SBM Offshore als waarde-aandeel. Hoge dividendrendementen zijn vaak indicaties dat diezelfde markt twijfels heeft over de bestendigheid ervan. Bij SBM lijkt die vrees onterecht.
In de aandeelhoudersvergadering deden bestuursvoorzitter Bruno Chabas en zijn financiële rechterhand Douglas Wood er alles aan beleggers gerust te stellen. De orderportefeuille van maar liefst 21,6 miljard dollar staat garant voor een forse cashflow tot aan 2045. Zelfs 2050 komt inmiddels in vizier. Een veilig en groeiend dividend ligt dan voor de hand.
Niet alleen is de orderportefeuille onafhankelijk van de olieprijs, maar bestuurder Erik Lagendijk verzekerde dat ze contractueel stevig verankerd was, met solide klanten. Die contracten beschermen SBM zelfs in het zwartste scenario waarbij olieproductie door milieubepalingen verboden zou worden voor klanten (en SBM). Lagendijk achtte dat horrorscenario overigens niet realistisch, vooral omdat overheden zelf profiteren van de olieproductie.
Groei
SBM probeert zich echter niet alleen als een solide onderneming te positioneren, leunend op een forse orderbuffer. Chabas ziet de energietransitie vooral als een groeikans, waarbij zowel gas als “renewables” prominent worden genoemd in de presentaties en het jaarverslag.
De VEB wees erop dat de financiële markten beduidend hogere waarderingen toekennen aan groeiaandelen en vroeg zich af of SBM zich versneld op de duurzame kansen zou moeten richten. Chabas reageerde zeer terughoudend en bleef weg van concrete toezeggingen. Voorlopig houdt SBM de ontwikkelingen goed in de gaten, alvorens definitief te bepalen op welke wijze zij zich gaat positioneren.
Chabas probeerde het optimisme erin te houden door te wijzen op de verwachte veertig procent toename in de wereldwijde energiebehoefte in 2050, waardoor er voldoende groeimogelijkheden waren voor zowel conventionele als toekomstige business.
De beurskoers geeft aan dat de markt de groeikansen voor SBM vooralsnog met een korrel zout neemt.