Converteerbare obligaties of ‘convertibles’ zijn leningen die de mogelijkheid bieden om deze tegen een bepaalde koers om te ruilen tegen aandelen. Lees hier meer over converteerbare obligaties.

Dit soort obligaties kan als financieringsinstrument worden uitgegeven door ondernemingen of door banken. De convertible bevindt zich, net als het preferente aandeel, op het grensgebied van aandeel en obligatie.

Een converteerbare obligatie is feitelijk een combinatie van een gewone obligatie en een kooprecht (calloptie) op een bepaalde hoeveelheid aandelen. Daarmee is het een gestructureerd product. 


De convertible is risicovoller
Beleggen in convertibles biedt kansen, maar geeft meestal ook meer risico dan beleggen in gewone obligaties. Een converteerbare obligatie wordt relatief vaak uitgegeven door bedrijven met een zwakke balans en een lage creditrating. Het voordeel voor het bedrijf zit in de lagere financieringslasten.


Voordeel convertibles voor de belegger
Beleggers nemen genoegen met een lagere rentecoupon, omdat zij het recht krijgen op een vaste hoeveelheid aandelen in plaats van een eindaflossing in geld. Dat kan een flink voordeel opleveren als het goed gaat met de koers.

Immers, de belegger kan dankzij het conversierecht profiteren van de mogelijke koerswinst van de aandelen zonder dat hij last hoeft te hebben van een eventuele koersdaling van diezelfde aandelen; er wordt namelijk afgelost op 100 procent als het aandeel onder de conversieprijs blijft.

Tenzij het bedrijf failliet gaat natuurlijk, daar weten de voormalige bezitters van de convertibles Verto, DAF, Fokker, Baan en KPNQwest alles van.


Verschil convertible en reverse convertible
Ten slotte is het belangrijk de gewone convertible en de ‘reverse convertible’ uit elkaar te houden. De reverse convertible is een gestructureerd beleggingsproduct dat juist een hoge rentecoupon heeft.

Daar staat een belangrijk nadeel tegenover: bij de gewone convertible mogen de kopers van de obligatie bepalen of er wordt geruild in aandelen. Bij de reverse variant bepaalt de uitgevende instelling of de lening zal worden omgezet in aandelen aan het eind van de looptijd. Wie mag kiezen of er omwisseling in aandelen plaatsvindt, zal dit alleen doen als het in zijn eigen voordeel is. En dan is het automatisch in het nadeel van de andere partij. Het recht op omwisseling heeft dus een waarde.