De kapitaalsverhoging is er volgens het bedrijf op gericht om “meer financiële flexibiliteit” te krijgen en de “balans te versterken”. De goede verstaander voelt dan wel aan dat IMCD het geld waarschijnlijk gaat gebruiken voor nieuwe overnames.   

De markt voor de distributie van chemicaliën en voedingsingrediënten is nog altijd zeer versnipperd. Bestuursvoorzitter Valerie Diele-Braun ziet voor IMCD de komende jaren nog genoeg mogelijkheden om kleine en middelgrote bedrijven in de sector over te nemen. De afgelopen tien jaar deed de chemieverdeler al 66 overnames. De vier grote spelers Brenntag, Univar, Azelis en IMCD hebben naar schatting toch nog altijd maar 12 procent van de wereldwijde chemicaliëndistributiemarkt in handen. 

IMCD is marktleider in marketing, verkoop en distributie van zo’n 48 duizend specialistische chemische producten. Na inkoop van de grondstoffen bij bijvoorbeeld BASF, DSM-Firmenich en het Zwitserse Givaudan, mengt IMCD in de meer dan 70 laboratoria naar eigen receptuur de chemicaliën en verkoopt de mengsels vervolgens aan zijn circa 60 duizend klanten. Zo komen de recepten van het bedrijf terecht in uiteenlopende producten in de verf-, cosmetica- en farmaceutische industrie: van tandpasta tot autolak, en van dierenvoeding tot vitaminepillen. 

Rendement op overnames 
IMCD is een voorbeeld van wat een ‘asset light’ bedrijf heet. Behalve wat laboratoria waar de grondstoffen worden bewerkt, heeft het praktisch geen harde bezittingen als fabrieken en machines op de bedrijfsbalans staan. De distributie en opslag van chemicaliën besteedt de chemieverdeler uit aan andere partijen. Het kapitaal zit dus opgesloten in andere posten.  

Zo bestaat ruim de helft van het balanstotaal uit immateriële activa. Daarvan is de post goodwill veruit de grootste, met 1,6 miljard euro. Die is het gevolg van de vele overnames die IMCD op zijn naam heeft. De goodwill is de op het moment van de transactie door IMCD ingeschatte meerwaarde die het betaalt boven op de netto identificeerbare bezittingen (nettovermogenswaarde) van de overgenomen bedrijven.  

Behalve deze goodwill, bestaan de zachte activa verder vooral uit leveranciersrelaties (in essentie de contant gemaakte winsten die een contract gaat opleveren).  

Dan blijft het (netto)werkkapitaal nog over. Dat bestaat uit voorraden en vorderingen, gesaldeerd met rekeningen die IMCD zelf nog moet betalen. Deze posten maken zo’n 15 procent van het balanstotaal uit. Al deze posten samen vormen het geïnvesteerde kapitaal. En daar - vooral dus op de geactiveerde goodwill - moet IMCD een financieel aantrekkelijk rendement op realiseren.  

Bliksememissie 
Het rendement dat IMCD voor beleggers weet te behalen is grotendeels afhankelijk van het operationele bedrijfsresultaat (de operating EBITA) dat het bedrijf weet te persen uit de overnames.  

Als gevolg van de betaalde premies is de post goodwill en andere aangekochte immateriële activa de afgelopen jaren toegenomen tot 2,5 miljard euro. Het rendement dat IMCD behaalt op de miljarden die het heeft geïnvesteerd, is ondanks alle betaalde premies de afgelopen jaren gestaag toegenomen, zo blijkt uit berekeningen van de VEB. Althans, tot twee jaar geleden (2022).  

IMCD haalt lager rendement op geïnvesteerd vermogen (ROIC)  

Bron: persberichten IMCD. Betreft de ROIC, het bedrijfsresultaat na belasting (NOPAT) gedeeld door het geïnvesteerde kapitaal. ROIC op rechter-as, NOPAT en geïnvesteerd kapitaal in miljarden euro’s op linker-as. Uitgelicht in geel = ROIC. WACC = gewogen gemiddelde kosten van kapitaal. 

Want hoewel de ROIC over de afgelopen twaalf maanden op zo’n 11 procent ligt en daarmee hoger is dan de kapitaalkosten (WACC; acht procent is een reële aanname), is dit percentage de afgelopen twee jaar wel afgenomen (zie bovenstaande grafiek).  

Net als de grote leveranciers van chemische grondstoffen, zoals BASF, DSM-Firmenich en Givaudan, heeft IMCD al een tijdje last van uitdagende macro-economische omstandigheden. Hierdoor staat de winst onder druk. Doordat er tegelijkertijd een hoger kapitaalsbeslag is, daalt het rendement op geïnvesteerde middelen (ROIC).  

Maar ondanks de moeilijke marktomstandigheden en onzekerheden omtrent de toekomstige vraag, wil IMCD-topvrouw Diele-Braun het overnametempo niet terugschroeven. Vanwege de relatief hoge schuldgraad (netto schuld/EBITDA) van 2,8 besloot het Rotterdamse bedrijf 300 miljoen euro bij te tanken bij aandeelhouders. Dat komt overeen met ongeveer vier procent van het uitstaande aantal aandelen voorafgaand aan de bliksememissie. De opgehaalde cash verlaagt de netto schuld (schuld minus kaspositie). Daarmee daalt de schuldratio weer naar 2,3. 

Bij IMCD lijkt de aandelenkoers de winst te volgen  

Bron: persberichten IMCD. Betreft de mutatie van het bedrijfsresultaat (operating EBITA) jaar-op-jaar per kwartaal (uitgelicht in geel) afgezet tegen de beurskoers van IMCD per einde kwartaal.  

Overnames kunnen een legitiem onderdeel van de bedrijfsstrategie zijn, mits de overgenomen bedrijfjes niet als eilandjes opereren. Ook zal het aankoppelen van de nieuwe onderdelen zonder al te veel hobbels moeten verlopen. Verder moet het hoofdkantoor goed zicht hebben op hoe de dochterbedrijven presteren.  

In financieel-economische zin moet de overnamestrategie leiden tot een ROIC die boven de kostenvoet van kapitaal (WACC) ligt. In dat geval levert iedere extra geïnvesteerde euro voor beleggers meer op dan die kost. Voor IMCD breekt een belangrijke periode aan: het zal moeten laten zien dat het meer gaat profiteren van de overnames en de winst kan laten stijgen.  

In dit licht is het niet zo vreemd dat beleggers verheugd reageerden op de recente derdekwartaalcijfers. Die tonen dat de EBITA-winst na een degelijk tweede kwartaal verder aan het herstellen is (zie bovenstaande grafiek). De ROIC moet daardoor ook weer gaan stijgen. Pas dan zal daadwerkelijk blijken of IMCD in staat is op lange termijn waarde te creëren.