Vrouwen zouden minder aan zelfoverschatting lijden en meer risicobewust zijn. De conclusie ligt voor de hand: een juiste balans tussen risico en kansen resulteert in betere beleggingsresultaten op de lange termijn. Inmiddels raken we ervan doordrongen dat vrouwen nu eenmaal veel rationeler en nuchterder zijn dan die wilde, gepassioneerde mannen in de beleggingswereld. Gezond verstand en emotionele zelfbeheersing zijn essentieel voor een belegger, en het lijkt erop dat deze eigenschappen naadloos aansluiten bij vrouwen.  

Ik kan er ook niets aan doen; ik ben per slot van rekening een vent. Een overmaat aan testosteron zorgt voor ongeduld, en de zoektocht naar sensatie stimuleert tot actief handelen. Om in te kunnen springen op alweer een gouden aankoopkans moet eerst geld worden vrijgemaakt en dus veel te snel winst worden genomen op het buitenkansje van eergisteren. Op deze wijze kan mijn effectenportefeuille niet rustig rijpen en loop ik veel rendement mis. 

Het zijn niet eens de provisies of het verschil tussen bied- en laatkoersen die het meeste pijn doen. Nee, de  Nvidia’s heb ik verkocht met slechts 10 procent winst, waardoor de volgende 900 procent stijging is misgelopen. Ondertussen vegeteert een klein groepje miskleunen in mijn portefeuille, in de ijdele hoop op betere tijden. 

Ik ben niet zielig. Over de decennia heen ligt mijn rendement redelijk in lijn met de algemene markt, zij het met een veel hogere volatiliteit. Maar ook al zou het rendement lager zijn, zelfs deze aandelen-aap verdient meer dan een spaarder. Immers, aandelen blijken op de lange termijn de beste investering.  

De toekomst ziet er zonnig uit. Mijn beleggingsrendementen zullen de komende jaren een boost krijgen dankzij een fors dalende testosteronspiegel. Ik mag eindelijk meemaken wat vrouwelijke beleggers hun leven lang ervaren. 

Alleen jammer dat de meeste vrouwen niet beleggen. Misschien durven ze niet. 

Errol Keyner is adjunct-directeur van de VEB