De levertijden bij Temu zijn langer dan bij webwinkelgigant Amazon, maar daar staan lagere prijzen tegenover. Vraagtekens zijn wel te plaatsen bij alle data die Temu via zijn app verzamelt. Omdat de waarde van de miljoenen pakketjes die dagelijks vanuit China worden verstuurd zo laag is, hoeft er veelal geen invoerbelasting betaald te worden, wat ook niet geheel onomstreden is. En in de fabrieken waar de verkochte spullen worden gemaakt, zijn de arbeidsomstandigheden dikwijls niet naar onze westerse maatstaven: naar verluidt is soms sprake van gedwongen arbeid en kinderarbeid. 

Vertrouwen 
Alle kritiek ten spijt wil de consument kennelijk wat PDD biedt. De verkoop wordt gestuwd door het inzetten van kunstmatige intelligentie, wat zorgt voor betere suggesties. Bovendien zijn in de app spelelementen ingebouwd, waarmee prijzen zijn te winnen. Ook wordt het doorsturen van links nadrukkelijk gestimuleerd: daarmee kan de klant punten vergaren die – wanneer er voldoende verzameld zijn – recht geven op gratis producten. Met deze strategie beoogt PDD de gemiddelde acquisitiekosten per nieuwe gebruiker te verlagen. 

Om scepsis bij de consument weg te nemen, wordt (vooralsnog) heel ruimhartig met klachten omgegaan. Bij onvrede staat het bedrag binnen een mum van tijd weer op de rekening en vaak hoeft het artikel niet eens retour. Ongetwijfeld is hier ook sprake van misbruik, maar PDD ziet het als een goede besteding van middelen om vertrouwen te winnen. 

Puur platform 
PDD heeft een sterke marktpositie dankzij netwerkeffecten: een groter aantal klanten maakt het voor fabrikanten interessanter om bij PDD aan te sluiten, wat weer leidt tot meer klanten en hogere bestedingen per klant. In tegenstelling tot concurrenten zoals Alibaba en JD.com, die eigen distributiecentra en netwerken hebben, is PDD een puur platformbedrijf dat vraag en aanbod bij elkaar brengt. Dit maakt controle op het bestelproces lastiger, maar consumenten accepteren dit vanwege de lage prijzen. 

De beurswaarde van PDD bedraagt zo’n 183 miljard dollar en de winstmarges zijn fraai: bruto en netto respectievelijk 61,8 procent en 27 procent. Het bedrijf heeft geen noemenswaardige schulden, maar wel een forse cashpositie van ruim 30 miljard dollar. 



Uitgaande van de verwachte winst per aandeel dit jaar (rond de 12 dollar) is sprake van een bescheiden koers-winstverhouding (k/w) van ongeveer 11. Zou PDD een westers bedrijf zijn, dan was deze waarderingsmaatstaf vermoedelijk minstens het dubbele. 

De k/w bij PDD ligt goed bezien nog lager wanneer je zou corrigeren voor de cashpositie. Bovendien maakt het onderdeel Temu vooralsnog verlies, naar schatting een paar miljard dollar per jaar.  

ADR’s 
De belangrijkste groeikans voor PDD lijkt evenwel bij Temu te liggen. In dat platform zal het bedrijf naar verwachting fors blijven investeren. Van alle grensoverschrijdende e-commercebetalingen wereldwijd gaat het inmiddels in 7 procent van de gevallen om transacties gedaan bij PDD. 

Naast het vanzelfsprekende gegeven dat concurrenten succesvolle elementen van PDD zullen proberen te kopiëren, vormt regelgeving een aandachtspunt. Vanwege alle datavergaring en het bewust verslavend maken van de app, is het niet ondenkbaar dat platforms van PDD verboden worden in bepaalde gebieden.  

PDD is te koop als ADR (American Depositary Receipt) op de Nasdaq. Elke PDD Holdings-ADR vertegenwoordigt vier A-aandelen. Het is belangrijk dat beleggers begrijpen dat ze bij het kopen van ADR’s in PDD geen directe belangen verwerven in de Chinese operationele entiteiten. Het stemrecht van deze effecten is beperkt en het aanhouden kan extra kosten met zich meebrengen. Bij spanningen tussen China en de VS kunnen de koersen van Chinese ADR’s op Amerikaanse beurzen onder druk komen te staan. 

Buffett-fan 
PDD is in 2015 opgericht door Colin Huang (1980). Hij is kind van fabrieksarbeiders, won op de basisschool een wiskundewedstrijd die hem toegang verschafte tot een Engelstalige school, en hij studeerde informatica in China en de Verenigde Staten. Huang, fan van Warren Buffett, besteedt zijn tijd tegenwoordig aan andere zaken, zoals filantropie en voedingswetenschappen. De stemrechten van zijn 25-procentsbelang heeft hij overgedragen aan de raad van bestuur van PDD.  

Hoewel de app heel populair is, beoordeel ik PDD vanwege de kritiekpunten als een grillig bedrijf met risico’s. Tegelijkertijd maakt de huidige waardering het een kansrijke belegging. 

Over de auteur
Hendrik Oude Nijhuis is een expert op het gebied van waarde-beleggen en auteur van de bestseller: ‘Leer beleggen als Warren Buffett – zijn beleggingsstrategie in theorie & praktijk’ (www.beterinbeleggen.nl)

De auteur bezit geen aandelen PDD Holdings.