Terwijl u, nostalgisch verlangend naar een echte winter met sneeuw, ijs en een Elfstedentocht, de onderkoeling al bijna tegemoet zou zijn getreden, ziet de werkelijkheid er toch wat anders uit. In klassieke stijl slaat u de bladzijden van deze editie om, terwijl de natuur om u heen al denkt dat het volop voorjaar is.
Ook de financiële markten hebben de zomer in de bol. De AEX staat op recordstand en kruipt steeds verder naar de zon. De index anticipeert op een zomer vol renteverlagingen en ziet de geopolitieke vrede op aarde al aan de horizon verschijnen.
Na slechte jaren, waarin we dalingen (coronacrisis) en uitholling van vermogens door inflatie en hoge belasting hebben gezien, is er eindelijk weer wat lucht in de markt. Bepaald geen slecht nieuws. Beleggers en pensioenfondsen profiteren, en daarmee indirect alle Nederlanders. De verwachting van een dalende rente maakt beleggen weer extra aantrekkelijk ten opzichte van sparen. Die koppeling is nu eenmaal stevig.
Bizarre praktijk
Een rentedaling is afhankelijk van inflatieverwachtingen, en daarover ontstaat onzekerheid. Dat geldt ook voor de belasting op vermogen in box 3, hoewel de vooruitzichten hier gunstig zijn. Belasting innen over niet-behaalde spaar- en beleggingswinsten was lange tijd geen probleem voor de regering. Als de voortekenen niet bedriegen, zet de Hoge Raad binnenkort een streep door deze bizarre praktijk.
In politiek Den Haag kan niemand daardoor worden verrast. Met het missen van onterechte box 3-opbrengsten wordt al rekening gehouden. Uit de stukken van de eerste formatiepoging blijkt dat de overheid mogelijk nog 4,1 miljard euro aan rechtsherstel en compensatie aan spaarders moet bieden en 4 miljard aan beleggende particulieren die onterecht veel te hoge aanslagen kregen opgelegd.
Er wachten dus gunstige ontwikkelingen van buitenaf. Maar het zijn natuurlijk niet alleen de belastingen en rentes die de koersen bepalen. Beleggers hebben torenhoge verwachting van techbedrijven en de opkomst van AI, kunstmatige intelligentie. De aandelen van Amerikaanse techgiganten zijn geëxplodeerd en het is mooi om te zien dat ook de Nederlandse beurs daarop meedrijft.
Door het ijs
Afgezien van Koninklijke Olie, zette de AEX tot aan de wereldwijde financiële crisis met name internationaal actieve banken en verzekeraars in de schijnwerpers. Die zakten collectief door het ijs. Inmiddels zie je techbedrijven als ASML, ASMI en Besi (samen met het inmiddels Britse Shell) de dans leiden. Stuk voor stuk bedrijven die wereldwijd actief zijn en goed scoren op continuïteit. De producten zijn innovatief, worden verkocht met hoge marges en spelen een belangrijke rol in de wereldwijde energietransitie. De total addressable market is vrijwel ongelimiteerd, zo bleek ook recent uit het verrassend grote orderboek van ASML.
Positief beeld
Dat positieve beeld is nog niet in de breedte terug te zien bij het smallcap- en midcapsegment. Een van de redenen is de fixatie van grote beleggers en analisten op grote ondernemingen, een trend die begrijpelijk is. Een zekere minimale omvang aan verhandelbare aandelen blijkt in de praktijk belangrijk; het biedt waarborgen omtrent risicobeheersing en continuïteit. Toch zijn middelgrote en kleinere bedrijven van vitaal belang voor de beurs. Het kunnen de grote bedrijven van morgen zijn.
Pas op termijn zijn ontwikkelingen geschiedkundig te duiden. Vooralsnog is de wereldeconomie overeind gebleven te midden van inflatie, rentestijgingen, oorlogsgeweld en geopolitieke spanningen. Zelfs de recente expliciete aanmoediging van een rancuneuze Amerikaanse presidentskandidaat aan Poetin om Europa binnen te vallen, is door de markt professioneel genegeerd. Zijn het daadwerkelijk korreltjes zout of strooit het vroege voorjaar ons – “AI, AI, AI!” – zand in de ogen?
Gerben Everts is directeur van de VEB