Op zijn best kun je een aantal denkbare economische en geopolitieke scenario’s doornemen en de impact op de financiële markten inschatten. Maar eigenlijk is zelfs dat te ambitieus, want het zijn vaak de ondenkbare scenario’s die uw beleggingsportefeuille midscheeps raken. Virussen, oorlogen, kernrampen of – als echt alles tegenzit – inflatie.

Daarnaast zijn het soms onbeduidende impulsen die een kettingreactie op gang brengen waardoor markten (kortstondig) tuimelen. Denk aan markttechnische zaken waar liquiditeit plotseling wegvalt, zoals een flashcrash, of toen in september na nieuwe belastingplannen het Britse pond en obligaties door het putje gingen met paniekverkopen van pensioenfondsen. En welke natuurramp veroorzaakte ook alweer de crash van oktober 1987, toen koersen in één dag 20 procent daalden?

Niet alleen rond de jaarwisseling regent het voorspellingen. Het hele jaar door kunnen we ons laven aan een dynamisch prognosespel. Regelmatig hoor je paradoxaal dat de markt verwacht dat een onderneming de ramingen zal overtreffen – om vervolgens de beurskoers te zien dalen, wanneer die verwachtingen weliswaar worden overtroffen, maar minder dan beleggers hadden gehoopt.

Gokken wat het komende jaar brengt, is amusant; schatten hoe een onderneming gaat presteren, is lastig. Maar de eredivisie is toch echt voorbehouden aan alles wat met rente te maken heeft. Hele volksstammen – gevuld met lieden wier IQ dat van Einstein benadert – wijden zich aan het voorspellen van wat centrale bankiers van plan zijn. Ook al raden de zogenaamde ‘Fed- en ECB-watchers’ juist wat die bankiers (hopelijk) weten, zelfs dan kunnen financiële markten anders reageren dan verwacht.

Ervaren beleggers halen hun schouders op en realiseren zich dat gespreid beleggen zonder te veel transacties het beste rendement biedt voor de lange termijn.

Dat verwacht ik ook in 2023. En erna.

Errol keyner is adjunct-directeur van de VEB