Goed om oog te hebben voor de impact van ondernemingen op het klimaat, maar uiteindelijk moet er waarde gecreëerd worden, anders is er geen toekomst.

Inmiddels is duidelijk dat ‘geld verdienen of duurzaam opereren’ een schijntegenstelling is. De urgentie om opwarming te stoppen is zo groot dat ondernemingen en beleggers niet anders kunnen dan duurzaamheid en (een optimaal) rendement combineren.

De tegenstelling is ingeruild voor een delicate balanceeroefening. Ondernemingen en beleggers die niet snel genoeg het initiatief nemen in verduurzaming en transitie, dreigen de regie over de eigen toekomst kwijt te raken. Wie echter te ver voor de muziek uitloopt, vervreemdt van zijn stakeholders en verliest zijn license to operate.

De worsteling met timing is duidelijk bij het ABP, dat reageert op de druk van maatschappij en pensioendeelnemers door alle fossiele beleggingen af te gaan stoten. Dat besluit heeft meer dan enkel symbolische waarde. Alleen al de verwachting van het ABP dat het afscheid van fossiel geen negatief effect zal hebben op het rendement, is van groot belang. Toch valt te betreuren dan zo’n belangrijke speler kiest voor distantie en geen onderdeel wil zijn van de oplossing van een groot probleem.

Shell bijvoorbeeld kan een betrouwbare partner voor de lange termijn goed gebruiken. Het energieconcern heeft afgelopen tijd grote stappen gezet om de uitstoot in de toekomst te verminderen. Shell is laat op gang gekomen om echt werk te maken van reductie en merkt dat nu: het heeft een rechterlijk vonnis tegen en een luidruchtige activistische belegger op de nek.

Voor mij is duidelijk dat het geen doel dient om tegenstellingen op de spits te drijven. De fossiele industrie moet een cruciale rol blijven spelen in de energietransitie. De VEB zal deze transitie op de voet volgen. Ons ‘engagement’ blijft zich op alle beursfondsen richten. Altijd in verbinding, zonder distantie.

Dit is een column van Gerben Everts, directeur van de VEB.