De AEX noteerde maandagmorgen voor het eerst in ruim 20 jaar weer boven de 700 punten. De graadmeter zakte er daarna weer onder, maar voor beleggers was het een feestelijk momentje.
Het is een kwestie van tijd voordat de ‘all-time-high’ van 703,18 punten uit september 2000 zal worden gepasseerd, daar zijn de meeste analisten het wel over eens. Maar de psychologische barrière die een groot rond getal voor beleggers kan vormen kan wel voor aarzeling zorgen. De koersen volgen op de lange termijn dan misschien wel de economische ontwikkeling, op de korte termijn is de beurs vaak gevoelig voor de waan van de dag.
Het gebeurde nog maar één keer dat de AEX boven de 700 punten sloot, dat was op 4 september 2000. Die dag was de eindstand 701,56, een dag later zou de recordstand van 703,18 worden bereikt. Het jaar zou worden afgesloten op 637,60 en wat daarna gebeurde is geschiedenis: internetaandelen die wegsmolten, de aanslagen van 11 september 2001 en een (overigens milde) recessie die tot 2004 duurde.
De AEX viel na 2000 in korte tijd terug tot een laagste koers van 217,80 punten op 12 maart 2003. Vanaf dat punt volgde een sterk herstel, maar in de kredietcrisis, die wel een zeer zware recessie veroorzaakte, ging het weer terug tot de echte bodem van deze eeuw: 194,99 punten op 9 maart 2009. Maart roert zijn staart, ook op de beurs.
Toch mogen beleggers uit dit koersverloop niet de conclusie trekken dat aandelen sinds 2000 niets hebben opgeleverd. De AEX is namelijk een ‘prijsindex’ waarin het dividend niet wordt meegenomen. En dividend is cruciaal, het is eigenlijk de belangrijkste reden om in aandelen te beleggen. Een aandeel ís zijn dividend: de koers zou volgens de theorieboekjes gelijk moeten zijn aan de (contante waarde van) alle toekomstige dividenduitkeringen.
En wie vanaf die top in 2000 precies volgens de AEX belegde en het dividend herbelegde, zag zijn vermogen toch bijna verdubbelen. Nu is een rendement van 94,5 procent over zo’n lange periode per jaar slechts een bescheiden 3,3 procent, maar ook dat is beter dan de spaarrekening.
Maar de AEX is wel een achterblijver, een internationaal gespreide aandelenportefeuille presteerde in dezelfde periode veel beter: de MSCI Wereld Index bracht per jaar 6,0 procent op sinds 4 september 2000 (bron: Bloomberg), de Amerikaanse beurs (S&P 500) zelfs 6,8 procent (omgerekend naar euro overigens resp. 4,6 procent en 5,4 procent). En ook die indices bereikten in september 2000 een top die lange tijd niet gepasseerd werd.
Het zal vandaag veel gaan over het feit dat de AEX er 20 jaar over heeft gedaan om weer op hetzelfde niveau te komen, maar daarbij zal de rol van het dividend vaak over het hoofd worden gezien. De geschiedenis leert dat aandelen juist dankzij het dividend op termijn een superieure belegging zijn, zelfs als je de pech hebt dat je net op een top begint.