Japan is de derde economie ter wereld. Toch is het gewicht van Japanse aandelen in de MSCI Wereld-index maar zo’n 8 procent. Dat komt ook omdat op de beurs van Japan veel cyclische bedrijven genoteerd staan, en die zijn vaak relatief goedkoop.

Zeker nu er op de beurs volgens sommige analisten een rotatie begonnen is van groei naar waarde verdient Japan meer aandacht – en misschien ook wel meer gewicht in de portefeuille. Maar er speelt meer.

Ook op het gebied van corporate governance schuiven de panelen in het land van de rijzende zon. Vorige maand werd Toshiba, een van de grootste elektronicabedrijven ter wereld en een zwaargewicht in de Nikkei, door aandeelhouders gedwongen een commissie in te stellen die onderzoek gaat doen naar onregelmatigheden op de aandeelhoudersvergadering van vorig jaar.

Een belangrijke overwinning voor aandeelhouders, waar in Japan in het verleden niet altijd even goed naar geluisterd werd; zeker als zij zich wat activistisch dreigden op te stellen. Voor het eerst stemden grote institutionele beleggers als Norges Bank en Calpers, het pensioenfonds van de staat Californië, met de activisten mee.

Hiermee werd een duidelijk signaal afgegeven wie er uiteindelijk de baas is bij een beursgenoteerd bedrijf: de aandeelhouder. Zeker bij Toshiba, waar beleggers door onder meer een omvangrijk boekhoudschandaal de laatste jaren weinig plezier aan hun aandeel beleven, is dat een welkom bericht.

Een verbetering van de transparantie en de governance kan precies zijn wat nodig is om de vermeende waarde te ontsluiten in zogenoemde waarde-aandelen. Bedrijven als Toshiba, met aandelen die jarenlang niet vooruit te branden zijn, zijn er wel meer in Japan. Maar in Nederland ook. Het vergaderseizoen staat weer voor de deur, de VEB zal bij heel wat bedrijven hameren op verbetering van de transparantie en de governance. Uiteindelijk is dat namelijk goed voor uw rendement.

Dit is een column van Paul Koster, directeur van de VEB