In 2020 is een verse generatie daghandelaren opgestaan. Terwijl we in maart de deuren op slot deden en de beurs instortte, konden online brokers de vraag naar nieuwe beleggingsrekeningen nauwelijks aan. Onder de nieuwkomers een grote groep jonge, onervaren beleggers met een voorliefde voor actief handelen. De beurs als een spannend spelletje voor op je smartphone. 

Achteraf bleek maart een uitstekend moment om in te stappen. Coronapaniek bereikte ijle hoogtes en aandelen lagen in de uitverkoop. Wat volgde was een periode van ongekende koersstijgingen. De vroege vogels die in maart zijn begonnen, hebben vrijwel zeker uitstekende resultaten geboekt. Maar beginnersgeluk is geen beleggingsstrategie. Sterker: grote kans dat zo de misvatting wortel schiet dat niet het algemene beursklimaat, maar het eigen scherpe inzicht de oorzaak was van de sappige koerswinsten. En dat legt de basis voor ongezonde speculatieve gewoontes.

Talloze onderzoeken geven aan dat actieve handelaren gemiddeld genomen een belangrijk deel van het langetermijnbeursrendement mislopen, en dat daghandelaren het slechtst af zijn. Dat ze door voortdurend in- en uit te stappen zichzelf opzadelen met hoge transactiekosten en cashposities met een lager verwacht rendement dan aandelen, was al bekend. Nieuw onderzoek van onder andere de New York Federal Reserve bevestigt een andere oorzaak: koerswinsten op Amerikaanse beurzen zijn de afgelopen decennia voornamelijk ’s nachts behaald. Nagenoeg 100 procent van de winst zat in de sprongetjes tussen de sluit- en openingskoers. Na het sluiten van de beurs dus, terwijl de daghandelaren liggen te slapen. 

Overdag op en neer stuiterende koersen najagen, is een kostbare hobby. Verstandige beleggers kopen aandelen voor de lange termijn en worden zo letterlijk slapend rijk.

Dit is een column van Marius Kerdel en Joler Schukken, oprichters van Triple Partners en auteurs van De Belegginsillusie.