Ben van Beurden maakt zich druk over het klimaatimago van Shell. Het bedrijf zou ten onrechte worden gezien als een niet-welkome speler in de energietransitie en zelfs de samenleving. Als Shell wordt vergeleken met ExxonMobil, het grootste Amerikaanse energieconcern, heeft de topman een punt.
Van Beurden uit zijn frustraties in een interview dat op de website Energy Voice te lezen is.
Van Beurdens frustratie is begrijpelijk, want waar Shell tenminste nog ambities uitspreekt, houdt zijn Amerikaanse evenknie ExxonMobil de boot voornamelijk af als het gaat om klimaatdoelen. In aanloop naar de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering lag het afgelopen weken in de clinch met aandeelhouders over een aantal aanpassingen die van invloed zouden kunnen zijn op het klimaatbeleid.
Aandeelhouders Exxon verwerpen klimaatresoluties
Onder die aandeelhouders was de grote vermogensbeheerder Blackrock. Het ging er onder meer over dat Exxon de rol van bestuursvoorzitter en president moet splitsen. Door dat uit elkaar te halen en de president meer een toezichtrol te geven zou het bedrijf eerder overgaan tot ambitieuzere klimaatdoelen, is de gedachte.
Daarnaast was er een voorstel dat Exxon transparant moet zijn over lobby-activiteiten. Deze en nog twee andere voorstellen werden door de aandeelhoudersvergadering verworpen, ondanks aanzienlijke steun.
Het is echter ook niet zo dat ExxonMobil geen klimaatmaatregelen neemt. Dat doet het wel. Het publiceert jaarlijks een duurzaamheidsverslag en heeft verschillende doelen voor het terugbrengen van het eigen energiegebruik bij de productie en verkoop van brandstoffen en andere energiebronnen.
Verder investeert het in de opwekking van stroom met windmolens en zonnecellen en in andere energiezuinige technologieën.
Exxon kijkt niet naar scope 3 emissies
Wat ExxonMobil niet doet, en bijvoorbeeld Shell wel, is kijken naar de zogenaamde scope 3-emissies. Dat is de uitstoot door klanten op het moment dat zij bijvoorbeeld olieproducten gebruiken.
Shell heeft deze sinds enkele jaren wel onderdeel gemaakt van de klimaatdoelen. Het concern streeft er nu naar om in 2050 volledig CO2-neutraal te zijn.
Het bedrijf wil dat bereiken door de overstap te maken naar andere vormen van energie dan fossiele brandstoffen. Daarom is Shell bezig om een grote speler te worden in stroom.
Daarnaast is Shell van plan om klanten te dwingen de CO2-uitstoot door verbranding van de producten die het concern verkoopt te compenseren. Ook moet CO2-opslag op grote schaal worden toegepast.
Op beide maatregelen valt wel het een en ander af te dingen. Zo is nog niet aangetoond dat CO2-opslag echt op grote schaal kan worden toegepast. Voor compensatie geldt dat er altijd veel discussie over is of het wel echt leidt tot het afvangen van evenveel CO2 als er zou worden uitgestoten.
Toch heeft Van Beurden wel een punt als hij zegt dat Shell weinig krediet krijgt van ‘sommige delen van de samenleving’. Zeker afgezet tegen ExxonMobil doet het concern veel meer waarbij het grote onderscheid is dat Shell wel naar de hele keten kijkt en Exxon niet.