In het sterke koersherstel dat maandag op de Amerikaanse beurzen plaatsvond won T. Rowe Price bijna 8 procent. Het aandeel koerst echter nog altijd een kwart onder de stand van eind februari.

In zijn algemeenheid is er in de fondsenwereld sprake van een verschuiving van geld van actief beheerde beleggingsfondsen naar goedkopere passieve fondsen. Bij T. Rowe Price stroomt er echter per saldo geld naar de actief beheerde fondsen. Dit hangt samen met de relatief lage kosten die de Amerimaanse beheerder voor deze fondsen rekent en de relatief goede prestaties.

Beleggingsfondsen leveren ‘wederkerige inkomsten’ op omdat gelden over het algemeen niet zo snel verplaatst worden. De zogeheten switching costs - de overstapdrempel oftewel de kosten samenhangend met het verplaatsen van de geld - zijn in theorie niet groot maar er moet toch moeite worden gedaan en beleggers zullen zich bovendien afvragen of een andere aanbieder daadwerkelijk beter is.

Goed te weten is dat ongeveer tweederde van de gelden onder beheer (AUM; assets under management) aan pensioenen gerelateerd zijn. De kans dat dergelijke gelden van de ene naar de andere aanbieder worden verplaatst is zelfs nog wat kleiner dan bij ‘gewoon’ belegd vermogen.

Bij T. Rowe Price vloeit het overgrote deel van de winst naar de aandeelhouders terug in de vorm van dividend en inkoop van eigen aandelen. Dat T. Rowe Price al meer dan 25 jaar achtereen ieder jaar het dividend verhoogd heeft - ook ten tijde van de kredietcrisis - maakt het bedrijf tot een zogeheten ‘Dividend Aristocrat’.

Het volledige artikel van Hendrik Oude Nijhuis over T. Rowe Price is te lezen in Effect 4, die vorige week verscheen.

Effect, het magazine van de VEB, staat bol van beleggingsnieuws en analyses. Heeft u nog geen abonnement op Effect? Maak een jaar lang kennis met de VEB voor slechts 1 euro, dan ontvangt u Effect iedere maand digitaal in uw inbox.