Grantham, vermaard belegger en expert op het gebied van ‘zeepbellen’, had de crash van de Japanse aandelenmarkt, het knappen van de internetbubbel en de oververhitting van de Amerikaanse vastgoedmarkt voorspeld. Hij was wel elke keer te vroeg geweest met zijn verkoopadviezen. Wat als zijn timing weer niet klopte? Was het wel verstandig om mensen nu, in het oog van de storm, aan te moedigen juist aandelen bij te kopen?

De tijd zal het leren zou je zeggen, ware het niet dat Grantham zijn column al elf jaar geleden verzond: op 9 maart 2009. Achteraf gezien bleek die dag het absolute dieptepunt van de financiële crisis. Wat volgde, was de langste bull market ooit. Elf jaar met een fenomenale koersexplosie: 529 procent voor bijvoorbeeld de S&P500 en 360 procent voor onze eigen AEX.

Dat Grantham zijn column uiteindelijk precies op de bodem van de beurs verzond was, zoals hij zelf toegaf, puur toeval. Net zoals het puur toeval is dat exact elf jaar later, op 9 maart 2020, beurzen wereldwijd de grootste eendaagse puntencorrectie ooit beleefden en we voor het eerst sinds 2009 weer in een officiële ‘bear market’ terecht zijn gekomen.

Zal de historie zich de komende elf jaar herhalen? Helaas is er niemand die dat weet. Als de afgelopen tijd iets heeft bevestigd, is het dat aandelenkoersen op korte termijn volledig onvoorspelbaar zijn. Zoals altijd is daarom het advies: beleg niet met geld dat je op korte termijn nodig hebt.

Maar op de lange termijn lijkt het logisch dat je als aandeelhouder en daarmee mede-eigenaar van beursgenoteerde bedrijven, een faire beloning zult ontvangen. En tenzij je gelooft dat de winstgevendheid van die bedrijven tot in lengte van dagen is aangetast door de recente gebeurtenissen, geldt daarbij: hoe lager de koers waartegen je koopt, hoe hoger je verwachte rendement.

Dit is een column van Marius Kerdel en Jolmer Schukken, oprichters van Triple Partners en auteurs van De Beleggingsillusie.