In Effect 10, die deze week verschijnt, staat een boeiend interview met Charlotte Bänninger, het hoofd van de afdeling asset management van UBS, de grootste bank van Zwitserland. Bänninger heeft een uitgesproken mening over allerlei beleggingsonderwerpen, maar ook over de acties van machtige mannen als Mario Draghi en Donald Trump.
Over de huidige markt zegt Bänninger: ‘(…) een waanzinnige wereld. We varen in onbekende wateren met deze negatieve rentes. Er wordt momenteel wereldwijd voor 16 biljoen euro aan obligaties verhandeld met een negatief rendement. Dat is verbazingwekkend. Dat hebben we nog nooit eerder gezien.’
Nobelprijswinnaar Harry Markowitz dacht ooit de perfecte balans tussen risico en rendement gevonden te hebben. Tienjarige staatsobligaties werden beschouwd als ‘risicoloos’ in zijn portefeuilletheorie. Als stabilisator in een gediversifieerde beleggingsportefeuille. Is dat voorbij?
‘Ja. Staatsobligaties met een negatieve rente kunnen niet als risicoloos worden beschouwd. Als je ze tot het einde van de looptijd aanhoudt, heb je een gegarandeerd verlies. Het is momenteel uiterst moeilijk om goede investeringen te vinden. Niets is meer echt risicoloos. Diversificatie is nog steeds belangrijk maar is niet hét antwoord op de vragen. Ik denk dat het vooral voor particuliere beleggers soms erg moeilijk is om zich bewust te zijn van deze risico’s.’
Maar je kan toch ook nog veel geld verdiend hebben of zelfs nog verdienen als je verwacht dat de rente verder omlaag gaat.
‘Klopt natuurlijk. Koop je obligaties met een negatieve rente met een looptijd van dertig jaar en de rente zakt één procent dan kan je ongeveer 30 procent bijschrijven. Maar pas op, andersom geldt hetzelfde. Een renteverhoging heeft een zelfde impact maar dan heel negatief. Maar dit jaar had je met obligaties in Azië al halverwege het jaar 12 procent kunnen halen. Zelfs met een Zwitserse binnenlandse obligatieportefeuille was dat 7 tot 8 procent geweest. Diversificatie blijft dus wel erg belangrijk. Stel je voor dat je als pensioenfonds de obligatiemarkt helemaal had gemeden, dan had je er nu slecht op gestaan.’
Sommige mensen zeggen dat het tegenwoordig belangrijk is om flexibel te zijn om snel uit te kunnen stappen. Achterover leunen en ontspannen zou voor elke belegger onverstandig zijn.
‘Ik ben het daar helemaal mee eens. Onze tijdshorizon is geen vijf jaar, maar veel korter. Wij herzien onze strategie continue. Ik zou nu geen enkele aanbeveling voor later dan twaalf maanden geven.
Wat is het meest waarschijnlijke scenario voor Europa?
‘Het renteniveau blijft lang laag. We leven nu al geruime tijd met negatieve rentes in Zwitserland en Zweden. Het is voor deze kleinere landen een wisselkoersbeleid om de export naar Europa te bevorderen. Het is natuurlijk erg slecht voor de spaarders, voor de pensioenfondsen, voor ons allemaal. Het is financiële repressie. We hebben geleerd om met negatieve tarieven te leven, maar meer negatieve tarieven zullen niet positief zijn voor de reële economie in de toekomst. In Europa ligt alles op de schouders van de heer Mario Draghi en dat werkte tot nu toe niet.’
Wie is verantwoordelijk voor de situatie? Is het alleen de ECB?
‘Ik denk dat Mario Draghi het eurogebied in 2012 juist heeft veiliggesteld. We hadden het destijds over het uiteenvallen van de euro. Over de problemen tussen noordelijke landen en de zuidelijke landen. Hij heeft Euroland gered maar is in de steek gelaten door de regeringen.’
Dit is een deel van het interview dat Effect-correspondent Gerben van der Marel in Zürich had met Charlotte Bänninger. De rest leest u in Effect 10, die deze week verschijnt.
Effect, het magazine van de VEB, staat bol van beleggingsnieuws en analyses. Heeft u nog geen abonnement? Word voor slechts 75 euro per jaar lid van de VEB, dan ontvangt u Effect iedere maand.