Amerikaanse aandelen hebben een indrukwekkende opmars achter de rug. De belangrijkste aandelenindex van het land, de S&P 500, is over de afgelopen vijf jaar gestegen van zo’n 2.000 naar 3.000 punten, kort onderbroken door een dip eind vorig jaar. Bij indexbeleggers waren Amerikaanse aandelen in augustus de populairste belegging, naast goud en enkele obligatiesegmenten, zo blijkt uit cijfers van researchbedrijf ETFGI.

De aantrekkingskracht van de Amerikaanse beurzen is structureel. Beleggers worden aangetrokken door relatief hoge rendementen, de focus van bedrijven op aandeelhouderswaarde, de slag- en veerkracht van de Amerikaanse economie en de aanwezigheid van beurslievelingen zoals Facebook, Apple, Alphabet en Amazon. Voor een lange­termijnbelegger is dat een goed pakket.

Institutionele beleggers zullen het ook door de bril van asset allocatie zien: de Amerikaanse markt is te groot om te negeren. In de wereldwijde aandelenindex MSCI All Country World heeft het Amerikaanse smaldeel een weging van maar liefst 56 procent.

Voor beleggers met een minder lange beleggingshorizon zullen er echter twijfels over Amerikaanse aandelen zijn; er zijn onzeker­heden die kunnen leiden tot beurscorrecties of in ieder geval tot een toename van de volatiliteit.

Afvlakkende groei
Allereerst vlakt de Amerikaanse economische groei af. Op jaarbasis bedroeg de groei in het tweede kwartaal van 2019 2,1 procent. Dat is niet slecht, maar lager dan de 3,1 procent groei in het eerste kwartaal. In combinatie met de hoge standen van Amerikaanse aandelenindices is dat een reden voor zorg.

Veelal wordt ook verwezen naar de omgekeerde rentecurve in de VS. De ontwikkeling dat de rente op kortlopende leningen hoger is dan op langer lopende leningen wordt gezien als een signaal voor een naderende recessie en dalende koersen. Tactische beslissingen om meer of minder in Amerikaanse aandelen te zitten, zullen op dit moment echter vooral worden bepaald door de felheid van de handels­oorlog tussen China en de VS en signalen van een verder afvlakkende groei.

De groeivertraging is voor de Federal Reserve (Fed) wél aanleiding geweest een nieuwe koers te kiezen; opnieuw moeten renteverlagingen de groei stimuleren. Dat is goed nieuws voor beleggers. De vraag is wel hoeveel en hoe snel de Amerikaanse centrale bankiers de rente willen verlagen. Feit is dat de Fed meer ruimte voor renteverlagingen heeft dan andere centrale banken in de wereld die vanaf veel lagere renteniveaus moeten gaan verruimen.

Indexbeleggen
Voor indexbeleggers is de Amerikaanse markt een walhalla. Etf’s en andere indexfondsen hebben inmiddels een marktaandeel van circa 50 procent op de markt voor aandelenfondsen. De lage kosten van de passieve fondsen zijn een verklaring, en ook het onvermogen van veel actieve beleggingsfondsen om het marktgemiddelde (index)rendement te verslaan, speelt een rol.

Zelfs vermogensbeheerders die zich als actieve belegger karakteriseren, maken op de Amerikaanse aandelenmarkt veel gebruik van etf’s. De verklaring die ze daarbij veelal geven is dat de efficiënte Amerikaanse aandelenmarkt – relevante informatie wordt razendsnel in de koersen verwerkt – nu eenmaal minder kansen biedt om een index te verslaan.

De enorme omvang van de Amerikaanse etf-markt betekent dat er voor indexbeleggers veel te kiezen valt. Er zijn niet alleen relatief veel verschillende indices waarin belegd kan worden, maar ook op dezelfde index, zeker een grote zoals de Russell 1000 of de S&P 500, is er ruime keuze aan etf’s van verschillende aanbieders. Deze indexfondsen kennen door de hevige onderlinge concurrentie ook nog eens lage kosten.

Daarbij komt dat er ook veel indexvarianten zijn. Er zijn veel etf’s die een index ‘verfijnen’ door enkel aandelen met een hoog dividend, een lage volatiliteit of hoge duurzaamheidsscore in het indexmandje op te nemen. Het is jammer dat Nederlandse beleggers in hun keuze worden beperkt doordat er enkel via Europese etf’s in Amerikaanse aandelen kan worden belegd. Dit als gevolg van toezichtregels. Maar dan nog, de keuze is relatief groot. Op de Amsterdamse beurs alleen noteren tientallen etf’s die een Amerikaanse index volgen.

Verschuiving naar obligatie-etf’s
Volgens recente cijfers van ETFGI hebben aandelen-etf’s en aanverwante producten in de VS in de eerste zeven maanden van dit jaar 65 miljard dollar aan netto-instroom mogen verwel­komen. Het gros hiervan zal een Amerikaanse aandelenindex volgen. De instroom is echter wel minder dan in dezelfde periode vorig jaar (toen was het 90 miljard).

Verder is er een verschuiving zichtbaar naar Amerikaanse etf’s die een obligatie-index volgen. In dezelfde periode zagen deze beleggings­vehikels een netto-instroom van 73 miljard dollar; dat is niet alleen meer dan naar aandelen maar tevens een stijging van meer dan 50 procent ten opzichte van 2018. Dit is mogelijk een tijdelijke ‘risk-off’ beweging, maar het uitzicht op renteverlagingen door de Fed zal ook een rol hebben gespeeld. Obligatiekoersen gaan bij renteverlagingen immers in principe omhoog.

Voor beleggers die willen inzetten op een dalende rente en aandelen­risico’s willen vermijden, zijn er in de tabel op pagina 37 ook vijf goed presterende Amerikaanse staatsobligatie-etf’s opgenomen. De afgelopen maanden hebben deze etf’s al aardig van de nieuwe koers van de Fed kunnen profiteren, vooral obligaties met een langere looptijd (en daardoor grotere rentegevoeligheid) hebben koerswinsten geboekt.

Natuurlijk is een verruimings­beleid ook gunstig voor etf’s in Amerikaanse aandelen. Beleggers moeten wel rekening houden met een hogere volatiliteit als gevolg van de handelsspanningen en mogelijk nieuwe, tegenvallende cijfers over de Amerikaanse economie. Veel zal afhangen van hoeveel renteverlagingen er nog in het vat zitten en welke impact deze zullen hebben.

Over de auteur: Manno van den Berg schrijft als financieel journalist 20 jaar over geld­zaken en is co-auteur van het boek ‘Beleggen is niet eng’.

Tip voor de thuisbelegger

Wat Amerika-etf's betreft, valt er veel te kiezen. Vergelijk daarom goed op kosten, op de onderliggende index en de gevolgen van een eventueel afwijkende indexselectie, bijvoorbeeld een focus op aandelen met een hoog dividend of lage volatiliteit.