De meeste beleggers beleggen internationaal en dan niet uitsluitend binnen de eurozone. Veelal wordt ook belegd in de Verenigde Staten, Zwitserland, Groot-Brittannië en Scandinavië. Om in deze landen transacties uit te voeren, zullen beleggers hun euro’s om moeten zetten naar de valuta van het betreffende land. Bij veel brokers gaat dit – op het oog – automatisch op de achtergrond. Banken en brokers rekenen hier kosten voor en die kunnen een grote impact hebben op de totale kosten van de transactie.

In september vergeleken we de transactiekosten die verschillende brokers in rekening brengen. Diezelfde brokers vergelijken we nu ook als het gaat om beleggen in Amerikaanse aandelen. Lees het kostenonderzoek online terug.

In de tabel hieronder ziet u de kosten per broker in twee scenario’s: één waarbij 1000 aandelen van 10 dollar worden gekocht en één waarbij 10.000 aandelen van 10 dollar worden aangeschaft. Meteen vallen twee zaken op. Allereerst is duidelijk dat de verschillen in kosten tussen de verschillende brokers enorm kunnen oplopen. Een dure broker is zo maar zeven keer zo duur als de goedkope alternatieven bij een transactie ter waarde van 10.000 dollar. Bij grotere aankopen worden de verschillen tussen goedkoop en duur nog groter.

Ook valt op hoe groot de invloed van valutakosten is op de totale transactiekosten. De valutakosten lopen bij een aantal brokers op tot 60 procent en soms zelf meer dan 90 procent van de totale rekening. Zeker Binck, Alex en de grootbanken vliegen behoorlijk uit de bocht met hun kosten. De invloed van de ‘kale’ brokerkosten – zonder rekening te houden met valuta – verbleekt hierbij, terwijl veel brokers juist met deze tarieven vaak breeduit adverteren.

Bizar ING
ING Bank verdient hier een bijzondere vermelding. De meeste brokers berekenen de valutakosten als percentage van het transactiebedrag. Dat doet ING ook, maar daarnaast worden beleggers op een verkapte manier verder op kosten gejaagd. Dat heeft te maken met de gehanteerde koers bij aan- en verkoop. ING Bank stelt dagelijks indicatieve koersen vast voor diverse valuta's en bepaalt hier aan- en verkoopprijzen omheen. Op 26 november bijvoorbeeld golden de volgende tarieven voor de euro-dollarkoers. Verkoopkoers: 1,1292 dollar; aankoopkoers: 1.1436 dollar; middenkoers: 1,1364 dollar (verkoop + aankoop)/2.

Bij de meeste brokers wordt gehandeld tegen de middenkoers, maar ING hanteert aan- en verkoopkoersen. Een belegger die op 26 november Amerikaanse aandelen via ING kocht, betaalde per dollar circa 0,8856 euro (1 gedeeld door 1,1292). Dat is 0,64 procent meer dan de middenkoers. De belegger betaalt hier bovenop ook nog eens 0,25 procent over het bruto transactiebedrag. Een bizar hoge kostenpost.

Goedkoopste aanbieders
Bij Saxo Bank is de belegger goedkoop uit. De transactie kan de belegger zelf uitvoeren op het platform van Saxo waar 0,4 pip kosten worden gerekend (zie kader). Ook Lynx en TradersOnly hebben een acceptabel kostenpercentage. Alle andere partijen zijn duur tot bijzonder duur. Opvallend is dat bij een transactie van 1.000 aandelen met een koers van $ 10,00 de prijsvechters Lynx, DeGiro, TradersOnly en Saxo B ank goedkoop uit de bus komen. Bij een transactie van 10.000 aandelen bij dezelfde koers komen TradersOnly en Lynx als goedkoopste naar voren. Saxo Bank is dan wat duurder. Binck, Alex en de grootbanken zijn allemaal aan de dure of zéér dure kant.

De conclusie
Waar de grootbanken in ons brokeronderzoek nog in de middenmoot verkeerden, kunnen we gerust vaststellen dat deze partijen inclusief Binck en Alex veel te duur zijn voor een belegger die zijn of haar aandelenportefeuille wil spreiden buiten de eurozone. De kosten kunnen hallucinant hoog uitvallen en dat kan een (zeer) negatief effect hebben op het langetermijnrendement van een portefeuille.
Het loont dus zeker om deze kosten mee te wegen bij de keuze van de bank of broker waar u uw aandelenportefeuille wilt aanhouden.