Kobalt was tot voor kort een bij investeerders relatief onbekend metaal dat als bijproduct van andere basismetalen werd gedolven. Daar lijkt verandering in te komen, nu de prijs explosief stijgt. Begin 2016 kostte een ton kobalt nog 25.000 dollar. De prijs van het metaal liep vorig jaar op naar 70.000 dollar en er lijkt nog geen einde aan de klim.
Kobalt werd wegens zijn specifieke eigenschappen lange tijd hoofdzakelijk in vliegtuigmotoren, gasturbines en staallegeringen gebruikt. Deze toepassingen zijn er nog steeds, alleen is er de voorbije jaren nog een snel groeiende markt bijgekomen. In 2017 werd meer dan 40 procent van alle gemijnde kobalt gebruikt in lithium-ion batterijen, zowel de kleinere varianten voor mobiele toestellen als de grote voor hybride en elektrische voertuigen. Vanaf 2020 zullen lithium-ion batterijen naar verwachting meer dan de helft van de totale vraag uitmaken. China wil dat tegen 2025 minstens een vijfde van de nieuw verkochte wagens hybride of elektrisch is.
In Effect 6 stipt grondstoffenexpert Koen Lauwers enkele aandelen aan van bedrijven die zouden kunnen profiteren van de kobalthausse.
Er bestaan verschillende types batterijen voor elektrische voertuigen, afhankelijk van de chemische samenstelling van het kathodepoeder dat wordt gebruikt. Kobalt speelt in de technologieën die momenteel de dienst uitmaken een belangrijke rol. De batterijen van het type NCA (nikkel, kobalt en aluminium) bestaan al sinds 1999 en worden door Tesla gebruikt en door Panasonic en Tesla zelf geproduceerd. Alle andere constructeurs gebruiken de NMC-variant (nikkel, magnesium en kobalt). Het Belgische Umicore is marktleider in de productie van het kathodepoeder voor NMC-batterijen.
Glencore is de grootste producent van kobalt ter wereld. Het Zwitserse bedrijf bezit mijnen in Congo, Canada en Australië en produceerde vorig jaar 27.400 ton kobalt, goed voor bijna een kwart van de wereldproductie. Glencore heeft de voorbije jaren fors geïnvesteerd in de Katanga-mijn in Congo. Daardoor zal de productie dit jaar met ruim 40 procent toenemen naar 39.000 ton. Het wereldmarktaandeel van de mijngroep zal daarmee klimmen naar ongeveer een derde. Voor 2019 wordt zelfs op 65.000 ton gerekend. Daarna zou de productie stabiliseren. Op grote afstand van Glencore volgt China Molybdenum met vorig jaar een productie van 9.300 ton. Ook het Braziliaanse Vale en Gécamines spelen nog een rol van betekenis. De rest van het aanbod zit gespreid over een groot aantal kleinere spelers.
Lees het volledige artikel over de kobaltindustrie in Effect 6, die in de laatste week van deze maand verschijnt.
Effect, het magazine van de VEB, staat iedere maand bol van beleggingsnieuws en analyses. Heeft u nog geen abonnement op Effect? Word lid van de VEB, u ontvangt Effect dan iedere maand gratis.