Duidelijk bleek dat in de Verenigde Staten gedachtewisseling en discussie tussen aandeelhouders en ondernemingsbestuur ongebruikelijk zijn. Aandeelhouders geven veelal geen acte de présence. De vergadering bestaat daar meer uit een reeks hamerstukken en stemming vindt plaats via proxy voting. Mylan poogt dat model in Nederland te importeren. De VEB bleek in de aandeelhoudersvergadering de enige aanwezige aandeelhouder, behoudens de aanwezige bestuurders (en een hele stoet adviseurs) en werknemers. Dát de VEB vervolgens ook vragen stelde en geen genoegen nam met al te nietszeggende antwoorden stuitte bij de board toch wel op enig onbegrip.

 

Vreemde eend

Mylan verhuisde in 2015 via een omgekeerde driehoeksfusie naar Nederland. Daarvoor lijkt zij twee redenen te hebben gehad: het gunstige fiscale klimaat in Nederland én de mogelijkheid tot het inzetten van beschermingsmechanismes.

In de vergadering van afgelopen donderdag benadrukte de chairman of the board, Robert Coury, bij herhaling hoezeer hij gecharmeerd was van Nederland en veel meer in Nederland wilde doen dan er alleen een brievenbus hebben. Dat zei hij niet voor het eerst. Al in voorjaar 2015 verklaarde Coury iets dergelijks richting NRC Handelsblad. Tot op heden heeft Nederland hiervan weinig kunnen merken. Ondanks Coury's liefdesverklaring aan de Nederlanders, lijkt Mylan nog niet veel op te hebben met de wijze waarop in Nederland aandeelhoudersvergaderingen plaatshebben. Iedere poging tot dialoog en doorvragen probeerde hij af te kappen. Daarbij aarzelde hij niet om te benadrukken dat hij door wilde met de agendapunten en graag snel weer klaar wilde zijn. Hij ging daarbij voorbij aan de wettelijke plicht de informatie te verstrekken die de aandeelhoudersvergadering vraagt. De vergadering kende meer van dergelijk gehakketak.

 

Nieuws uit de aandeelhoudersvergadering Tijdens de aandeelhoudersvergadering leggen bestuur en commissarissen verantwoording af voor het gevoerde beleid en gehouden toezicht.  Daarnaast gaat het bestuur het gesprek met aandeelhouders aan over kansen en risico’s voor de onderneming. De VEB bezoekt vrijwel alle aandeelhoudersvergaderingen van Nederlandse beursfondsen (en van een aantal grote Europese bedrijven). Dit artikel geeft een overzicht van de belangrijkste gespreksonderwerpen in de aandeelhoudersvergadering van: Mylan Datum vergadering: 22 juni 2017 De VEB onthield zich van stemming

 

Gevoelige onderwerpen

De afgelopen tijd kwam Mylan meerdere malen, zowel in binnen- als buitenland in het nieuws. Vaak niet in positieve zin. Drie in het oog springende aspecten heeft de VEB in de vergadering aangekaart: (i) de wijze waarop Mylan zich richting haar aandeelhouders opstelt, (ii) Mylan's extreem agressieve prijsstrategie en (iii) de buitengemeen royale vergoedingen voor bestuurders.

Al langer is de relatie van Mylan met haar aandeelhouders moeizaam. Coury waste op dat vlak de handen in onschuld; Mylan zou zich juist op voorbeeldige wijze kwijten van haar taak om de belangen van al haar stakeholders, dus ook die van aandeelhouders, te behartigen. Het waren de gebrekkige voorlichting en bevooroordeeldheid van het publiek die aan de wortel stonden van alle negatieve commotie, aldus Coury. 

Een andere gevoelige kwestie betrof de agressieve prijsstelling van diverse geneesmiddelen uit de Mylan-stal. Het beruchtste voorbeeld betreft de EpiPen, een draagbare injectie die levensreddend kan zijn voor mensen met een plotselinge allergische reactie. De EpiPen staat echter niet op zich. Uit onderzoek blijkt dat Mylan in de eerste helft van 2016 van ongeveer twintig producten de prijs meer dan verdubbelde. In het extreemste geval betrof het een dikke vervijfvoudiging van de verkoopprijs. Uit het antwoord van Mylan bleek dat de snelle verhogingen dienden ter compensatie van de gigantische, industriebrede prijsverlagingen in, met name, de Verenigde Staten. Mylan zou hierdoor jaarlijks 300 miljoen dollar aan omzetdaling voor de kiezen krijgen. Dat moet ze op een of andere manier opvangen. Prijsverhogingen voor sommige producten zouden daarvoor een middel zijn.

Het antwoord op de vraag hoe Mylan in de toekomst haar prijsstellingen strategisch zou insteken, bleef uit. De VEB vroeg uitdrukkelijk aandacht voor de reputatie van Mylan en de invloed daarvan op haar beurswaarde. Coury liet ook hier niet na met de vinger naar het onwetende publiek te wijzen.

Een ander heet hangijzer vormde Mylan's bepaald genereuze beloningsbeleid. Coury trad vorig jaar terug als executive chairman. Om hem toch nog vijf jaar betrokken te houden bij het bedrijf dat onder zijn leiding meer dan vertienvoudigde (in omvang en beurswaarde) ontvangt hij beloningen tot een bedrag van bijna 100 miljoen dollar. Ook andere bestuurders krijgen kolossale bedragen. Uit de vergaderstukken van de jaren 2007 tot en met 2015 blijkt dat Coury in die periode ook al een bedrag van ongeveer 170 miljoen dollar mocht toucheren. Verder mogen hij en de CEO, Heather Bresch, privé met de corporate jet vliegen - Coury zelfs tot en met drie jaar na einde van zijn betrekking bij Mylan. Ofschoon slechts een adviserende stem, bleek uiteindelijk een meerderheid van de aandeelhouders tegen het beloningenpakket van de uitvoerende bestuurders te hebben gestemd. Het is afwachten wat Mylan daarmee gaat doen.