De euro is in bijna 10 jaar niet zo zwak geweest als in de eerste week van 2015. Beleggers moeten terug tot 2006 om een schamele 1,19 dollar per euro te krijgen.

De val van de euro houdt direct verband met Frankfurt. President Mario Draghi benadrukte vrijdag dat het de primaire taak van de ECB is om prijsstabiliteit te garanderen.

Omdat al jaren nauwelijks sprake is van inflatie - en zelfs inmiddels grote vrees is voor deflatie - is van deze stabiliteit geen sprake.

De consensus onder marktvolgers is dat centrale bankiers op korte termijn aan kwantitatieve verruiming - het opkopen van staatsobligaties - gaan doen, om te proberen het deflatiescenario te voorkomen.

Als gevolg van dit scenario dat boven de markt hangt is de euro in vrije val geraakt. Zeker afgezet tegen de dollar die verder zal aansterken omdat de verwachting is dat de rente wordt opgetrokken in de loop van dit jaar, zo is het idee onder economen althans.

Niet 1-op-1
Wie zal profiteren van de sterke dollar bij de vierde kwartaalcijfers? Hiervoor onderzochten wij het aandeel van de omzet van Damrak-bedrijven dat uit Noord-Amerika komt.

Het gemiddelde percentage ligt ongeveer op 20 procent, maar veel bedrijven hebben een aanzienlijk hogere gevoeligheid voor de dollar.

Zo rekenen supermarktconcern Ahold, de uitgevers Wolters Kluwer en Reed Elsevier en oliebedrijf SBM Offshore meer dan de helft van hun omzet af in dollars. Het lijdt geen twijfel dat deze aandelen zullen profiteren van de economische opleving aan de andere kant van de oceaan.

De meeste bedrijven geven in hun jaarverslag zwart op wit aan wat de impact is van een valutaveranderingen op de winstgevendheid. Zo laat Ahold optekenen dat een verzwakking van de euro tegen de dollar van 10 procent tot gevolg heeft dat de bedrijfswinst met 32 miljoen euro zal toenemen (ten opzichte van een jaar eerder).

Op het eerste gezicht is deze impact beperkt als je realiseert dat Ahold vorig jaar 1,4 miljard euro operationele winst haalde op een omzet van 32 miljard euro (nogmaals: 60 procent hiervan komt uit de VS).

De reden hiervoor is een zogeheten natuurlijke hedge. Zo schrijft het concern in haar jaarverslag dat "aangezien Ahold's deelnemingen voornamelijk zaken doen in lokale valuta, is de blootstelling aan veranderingen in wisselkoersen beperkt" (red: vertaling uit het Engels). Dit wil zeggen dat de eigen kosten ook in dollars zijn.

Daarnaast is een aanzienlijk deel van de uitstaande schuld en dus rentelasten in dollars en gebruikt Ahold derivatenproducten (forwards en swaps) om valutarisico af te dekken.

Wel voordeel
Ahold is geen uitzondering. Vrijwel alle beursfondsen geven in hun jaarverslag aan dat ze gevoelig zijn voor de dollar en andere munten, en dat ze zich proberen in te dekken tegen valutaschommelingen.

Maar geen enkel beursfonds dekt zich volledig in. De meeste ondernemingen kiezen er bewust voor om (een gedeelte van) het valutarisico niet af te dekken omdat hedgen op den duur geld kost door provisies van banken.

Misschien belangrijker is dat helemaal afdekken onmogelijk is. Het blijft voor de meeste bedrijven ondoenlijk om precies in te schatten hoe groot kasstromen zullen zijn, en wanneer deze precies plaatsvinden. Denk bijvoorbeeld aan Shell of andere oliegerelateerde bedrijven als SBM Offshore die onmogelijk rekening hebben kunnen houden met de val van de olieprijs in de laatste maanden van 2014 en de lagere omzetten als gevolg hiervan.

Voor de precieze effecten van een lagere euro zullen beleggers dus moeten wachten tot het kwartaalcijferseizoen eind januari van start gaat.

Voor Shell-beleggers is al wel duidelijk dat de sterke dollar een (kleine) compensatie voor de gedaalde aandelenkoers in de laatste maanden is.
Het kwartaaldividend dat zij ontvangen - naar verwachting 47 dollarcent eind deze maand om precies te zijn - is in dollars en dus in euro's aanzienlijk hoger dan vorig jaar.