Als bedrijf naar de beurs gaan maar beleggers niet vertellen wat er met hun geld gebeurt: dat is het principe van een 'blind pool'. Projectontwikkelaar OVG zou volgens mediaberichten deze route kiezen: De ervaringen uit het verleden zijn niet best.
Geld geven aan iemand die nog niet kan vertellen wat hij er mee gaat doen. Daar moet je als belegger altijd mee uitkijken.
Toch is dat wat OVG wil doen.
De projectontwikkelaar, groot geworden in Rotterdam, zou nog voor de zomer 300 miljoen euro willen ophalen voor een 'special purpose acquisition company' (spac).
Helemaal onduidelijk wat er met het geld gedaan gaat worden is het ook weer niet, want het idee zou zijn om kantoren te kopen in Amsterdam die geschikt zijn voor herontwikkeling. Maar welke dat worden en voor tegen welke prijzen, dat moeten beleggers maar afwachten.
Wat OVG dan gaat optuigen is een zogenoemde ‘blind pool' of een ‘blank check company'. Dit is op de Amsterdamse beurs drie keer eerder gebeurd deze eeuw en die ervaringen zijn niet al te best geweest.
De namen zijn de meeste beleggers allang weer vergeten: Pehac, Liberty en Germany1.
Slechte ervaringen
De Pan-European Hotel Acquisition Company (Pehac) haalde in 2007 115 miljoen euro op met als doel hotels op te kopen. Pehac gaf aandelen en warrants uit tegen uitgifteprijzen van 7,25 euro en 0,75 euro. Er kwam weinig van terecht.
Na ruim een jaar kozen de aandeelhouders onder druk van enkele activistische beleggers voor liquidatie van het beursfonds, waarna zij het grootste deel van hun geld weer terugkregen.
Het slimme geld sprong er aardig uit, beleggers van het eerste uur en bestuurders van Pehac leden verlies of speelden net quitte.
Liberty Acquisitions Holding haalde begin 2008 600 miljoen euro op. Deze 'blank check company' kocht daarmee uiteindelijk de Britse levensverzekeraar Pearl Group en verhuisde in 2009 onder de naam Phoenix naar de beurs van Londen. Beleggers verloren in de tussentijd tientallen procenten, maar Phoenix leeft nog en het gaat nu niet onaardig.
Hét dieptepunt onder de blanco check bedrijven is echter Germany1 geweest. Dat aandeel kwam in de zomer van 2008 naar de Amsterdamse beurs voor 10 euro per aandeel.
Een groot deel van deze 10 euro ging naar de oprichters of werd opgemaakt aan kosten, zodat wie inschreef op een aandeel van 10 euro had direct na de beursgang een bezit had dat net 7 euro per aandeel waard was.
De zoektocht naar een mogelijkheid om het resterende geld te investeren eindigde bij het Duitse bedrijf 3W Power, dat actief is in de alternatieve energie. Het aandeel dat ooit op 10 euro begon is nu voor 30 cent te koop.
Geen garantie
De ervaringen met blank pools mogen slecht zijn, daarmee is niet gezegd dat het vehikel dat OVG naar de beurs van Amsterdam gaat brengen gedoemd is te mislukken.
OVG is een zeer succesvol ontwikkelingsbedrijf, dat enkele van de meest spectaculaire gebouwen in Rotterdam neerzette. Dat was knap in een tijd dat de markt voor commercieel vastgoed hard onderuit ging.
Als het inderdaad zo is dat de bodem is bereikt kan het OVG-fonds ook best eens het eerste in Amsterdam zijn dat het wél goed doet.
Maar het blijft een bezwaar dat beleggers bij een blind pool nauwelijks weten waar ze aan beginnen.
Als het inderdaad zo is dat OVG naar het Damrak wil, waarom dan niet met (een deel van) de gewone aandelen? OVG is Rotterdam ontgroeid en wil internationaal ook de vleugels uitslaan. De effectenbeurs is een geëigende manier om die ambitie kracht bij te zetten.
OVG zou voor het Damrak een mooie aanwinst zijn. Een oer-Hollands bedrijf dat voor een beursgang kiest, dat is zo langzamerhand een zeldzaamheid.
Toch is dat wat OVG wil doen.
De projectontwikkelaar, groot geworden in Rotterdam, zou nog voor de zomer 300 miljoen euro willen ophalen voor een 'special purpose acquisition company' (spac).
Helemaal onduidelijk wat er met het geld gedaan gaat worden is het ook weer niet, want het idee zou zijn om kantoren te kopen in Amsterdam die geschikt zijn voor herontwikkeling. Maar welke dat worden en voor tegen welke prijzen, dat moeten beleggers maar afwachten.
Wat OVG dan gaat optuigen is een zogenoemde ‘blind pool' of een ‘blank check company'. Dit is op de Amsterdamse beurs drie keer eerder gebeurd deze eeuw en die ervaringen zijn niet al te best geweest.
De namen zijn de meeste beleggers allang weer vergeten: Pehac, Liberty en Germany1.
Slechte ervaringen
De Pan-European Hotel Acquisition Company (Pehac) haalde in 2007 115 miljoen euro op met als doel hotels op te kopen. Pehac gaf aandelen en warrants uit tegen uitgifteprijzen van 7,25 euro en 0,75 euro. Er kwam weinig van terecht.
Na ruim een jaar kozen de aandeelhouders onder druk van enkele activistische beleggers voor liquidatie van het beursfonds, waarna zij het grootste deel van hun geld weer terugkregen.
Het slimme geld sprong er aardig uit, beleggers van het eerste uur en bestuurders van Pehac leden verlies of speelden net quitte.
Liberty Acquisitions Holding haalde begin 2008 600 miljoen euro op. Deze 'blank check company' kocht daarmee uiteindelijk de Britse levensverzekeraar Pearl Group en verhuisde in 2009 onder de naam Phoenix naar de beurs van Londen. Beleggers verloren in de tussentijd tientallen procenten, maar Phoenix leeft nog en het gaat nu niet onaardig.
Hét dieptepunt onder de blanco check bedrijven is echter Germany1 geweest. Dat aandeel kwam in de zomer van 2008 naar de Amsterdamse beurs voor 10 euro per aandeel.
Een groot deel van deze 10 euro ging naar de oprichters of werd opgemaakt aan kosten, zodat wie inschreef op een aandeel van 10 euro had direct na de beursgang een bezit had dat net 7 euro per aandeel waard was.
De zoektocht naar een mogelijkheid om het resterende geld te investeren eindigde bij het Duitse bedrijf 3W Power, dat actief is in de alternatieve energie. Het aandeel dat ooit op 10 euro begon is nu voor 30 cent te koop.
Geen garantie
De ervaringen met blank pools mogen slecht zijn, daarmee is niet gezegd dat het vehikel dat OVG naar de beurs van Amsterdam gaat brengen gedoemd is te mislukken.
OVG is een zeer succesvol ontwikkelingsbedrijf, dat enkele van de meest spectaculaire gebouwen in Rotterdam neerzette. Dat was knap in een tijd dat de markt voor commercieel vastgoed hard onderuit ging.
Als het inderdaad zo is dat de bodem is bereikt kan het OVG-fonds ook best eens het eerste in Amsterdam zijn dat het wél goed doet.
Maar het blijft een bezwaar dat beleggers bij een blind pool nauwelijks weten waar ze aan beginnen.
Als het inderdaad zo is dat OVG naar het Damrak wil, waarom dan niet met (een deel van) de gewone aandelen? OVG is Rotterdam ontgroeid en wil internationaal ook de vleugels uitslaan. De effectenbeurs is een geëigende manier om die ambitie kracht bij te zetten.
OVG zou voor het Damrak een mooie aanwinst zijn. Een oer-Hollands bedrijf dat voor een beursgang kiest, dat is zo langzamerhand een zeldzaamheid.