De tarieven voor handel in fondsen op Euronext Amsterdam zijn de afgelopen jaren gedaald. Handel in Luxemburg is duurder geworden en juist daar worden de meeste fondsen verhandeld.
De beleggingsfondsenwereld staat aan de vooravond van grote veranderingen.
Vanaf 2014 mogen aanbieders van beleggingsfondsen geen vergoeding meer betalen aan banken, beheerders en adviseurs om hun fondsen te verkopen.
Het verbod van deze distributievergoedingen zet de Nederlandse beleggingswereld op zijn kop.
Beleggingsfondsen kunnen tot ongeveer de helft goedkoper worden, want zoveel bedroeg de distributievergoeding gemiddeld.
Doe-het-zelf-beleggers merken nog maar weinig van het wegvallen van distributievergoedingen. Zij kunnen over het algemeen nog niet beschikken over de goedkopere varianten van beleggingsfondsen, waarin de distributievergoeding niet meer versleuteld is.
Vanaf begin volgend jaar is dat anders. De verwachting is dat dan nog meer beleggers zelf gaan beleggen om zich de kosten van adviseurs te besparen. Nu al belegt 70 procent van de beleggers zelfstandig.
Bij welke partijen kunnen deze beleggers terecht? Wat is het aanbod en wat betalen ze? Wij vergeleken de kosten die de belangrijkste aanbieders in rekening brengen om beleggingsfondsen aan te kopen.
Een paar opvallende conclusies uit het onderzoek.
1. Meer keuze dan vier jaar geleden
Het aanbod aan beleggingsfondsen en trackers is de laatste jaren toegenomen. Zo breidde fondsensupermarkt Fundix het assortiment uit van circa 680 fondsen naar meer dan 1.000 nu.
Ook ING biedt de belegger tegenwoordig veel meer keuze. In 2009 behoorde slechts 20 tot 30 fondsen tot de mogelijkheden, terwijl dat er nu ruim 350 zijn.
2. Belegger duurder uit door Luxemburg
In 2009 deden wij ook al een onderzoek naar de transactiekosten van fondsbeleggen.
Sinds dat onderzoek zijn de tarieven voor handel in fondsen op Euronext Amsterdam over vrijwel de gehele linie lager geworden.
De tarieven voor handel in Luxemburg zijn bij de meeste partijen juist omhoog gegaan.
Aangezien de meeste fondsen hier worden verhandeld, zijn fondsbeleggers de afgelopen jaren steeds duurder uit voor het handelen in beleggingsfondsen.
Fundix, Binck en ING behoren tot de goedkopere partijen met kosten van respectievelijk 120, 185 en 160 euro.
Bij ABN Amro is de belegger met 495 euro veruit het meeste geld aan transactiekosten kwijt.
Rabobank volgt op plaats nummer twee van duurste partijen. Hier betaalt een belegger 400 euro voor tien transacties van 10.000 euro.
3. Nieuwkomer het goedkoopst
Sinds vorig jaar is de Belgische Keytrade Bank actief op de Nederlandse markt en daarmee is een prijsvechter binnengehaald. In vier van de vijf categorieën zijn de Belgen de voordeligste keuze.
Of Keytrade ook volgend jaar zo goedkoop blijft, is de vraag, want het huidige verdienmodel is behoorlijk afhankelijk van distributievergoedingen.
4. Online brokers het goedkoopst in trackers
Om te handelen in trackers, de goedkope indexvolgers, betalen beleggers op Euronext Amsterdam bij alle partijen dezelfde tarieven als voor beleggingsfondsen.
Alleen de online brokers Lynx en Today´s maken hier het verschil.
Met een tarief van 90 euro zijn ze beide iets duurder dan Keytrade, dat 75 euro rekent. Maar nog altijd flink goedkoper dan de andere partijen zoals Alex en Rabobank die 225 en 200 euro rekenen.
5. Amerikaanse trackers aanmerkelijk duurder
Wie een tracker in Amerika wil kopen is over het algemeen duurder uit dan op het Damrak. Bij Rabobank betalen beleggers zelfs het dubbele, hier loopt de rekening op tot 400 euro.
Maar ook Alex en SNS zijn fors aan de prijs met kosten van 350 en 380 euro.
ING is erg duur. Betaalt een belegger op Euronext Amsterdam een totaal van 160 euro aan kosten, op de Amerikaanse beurzen betaalt de belegger maar liefst 560 euro.
Hoewel het niet precies kan worden berekend, omdat het tarief per aandeel geldt, zijn Lynx en Today's zeer waarschijnlijk veruit het goedkoopst. Hier betaalt de belegger slechts 1 dollarcent per aandeel voor een transactie.
Vanaf 2014 mogen aanbieders van beleggingsfondsen geen vergoeding meer betalen aan banken, beheerders en adviseurs om hun fondsen te verkopen.
Het verbod van deze distributievergoedingen zet de Nederlandse beleggingswereld op zijn kop.
Beleggingsfondsen kunnen tot ongeveer de helft goedkoper worden, want zoveel bedroeg de distributievergoeding gemiddeld.
Doe-het-zelf-beleggers merken nog maar weinig van het wegvallen van distributievergoedingen. Zij kunnen over het algemeen nog niet beschikken over de goedkopere varianten van beleggingsfondsen, waarin de distributievergoeding niet meer versleuteld is.
Vanaf begin volgend jaar is dat anders. De verwachting is dat dan nog meer beleggers zelf gaan beleggen om zich de kosten van adviseurs te besparen. Nu al belegt 70 procent van de beleggers zelfstandig.
Bij welke partijen kunnen deze beleggers terecht? Wat is het aanbod en wat betalen ze? Wij vergeleken de kosten die de belangrijkste aanbieders in rekening brengen om beleggingsfondsen aan te kopen.
Een paar opvallende conclusies uit het onderzoek.
1. Meer keuze dan vier jaar geleden
Het aanbod aan beleggingsfondsen en trackers is de laatste jaren toegenomen. Zo breidde fondsensupermarkt Fundix het assortiment uit van circa 680 fondsen naar meer dan 1.000 nu.
| |
Ook ING biedt de belegger tegenwoordig veel meer keuze. In 2009 behoorde slechts 20 tot 30 fondsen tot de mogelijkheden, terwijl dat er nu ruim 350 zijn.
2. Belegger duurder uit door Luxemburg
In 2009 deden wij ook al een onderzoek naar de transactiekosten van fondsbeleggen.
Sinds dat onderzoek zijn de tarieven voor handel in fondsen op Euronext Amsterdam over vrijwel de gehele linie lager geworden.
De tarieven voor handel in Luxemburg zijn bij de meeste partijen juist omhoog gegaan.
Aangezien de meeste fondsen hier worden verhandeld, zijn fondsbeleggers de afgelopen jaren steeds duurder uit voor het handelen in beleggingsfondsen.
Fundix, Binck en ING behoren tot de goedkopere partijen met kosten van respectievelijk 120, 185 en 160 euro.
Bij ABN Amro is de belegger met 495 euro veruit het meeste geld aan transactiekosten kwijt.
Rabobank volgt op plaats nummer twee van duurste partijen. Hier betaalt een belegger 400 euro voor tien transacties van 10.000 euro.
3. Nieuwkomer het goedkoopst
Sinds vorig jaar is de Belgische Keytrade Bank actief op de Nederlandse markt en daarmee is een prijsvechter binnengehaald. In vier van de vijf categorieën zijn de Belgen de voordeligste keuze.
Of Keytrade ook volgend jaar zo goedkoop blijft, is de vraag, want het huidige verdienmodel is behoorlijk afhankelijk van distributievergoedingen.
4. Online brokers het goedkoopst in trackers
Om te handelen in trackers, de goedkope indexvolgers, betalen beleggers op Euronext Amsterdam bij alle partijen dezelfde tarieven als voor beleggingsfondsen.
Alleen de online brokers Lynx en Today´s maken hier het verschil.
Met een tarief van 90 euro zijn ze beide iets duurder dan Keytrade, dat 75 euro rekent. Maar nog altijd flink goedkoper dan de andere partijen zoals Alex en Rabobank die 225 en 200 euro rekenen.
5. Amerikaanse trackers aanmerkelijk duurder
Wie een tracker in Amerika wil kopen is over het algemeen duurder uit dan op het Damrak. Bij Rabobank betalen beleggers zelfs het dubbele, hier loopt de rekening op tot 400 euro.
Maar ook Alex en SNS zijn fors aan de prijs met kosten van 350 en 380 euro.
ING is erg duur. Betaalt een belegger op Euronext Amsterdam een totaal van 160 euro aan kosten, op de Amerikaanse beurzen betaalt de belegger maar liefst 560 euro.
| Het volledige onderzoek naar de kosten voor aankoop van beleggingsfondsen verscheen deze maand in Effect. |
Hoewel het niet precies kan worden berekend, omdat het tarief per aandeel geldt, zijn Lynx en Today's zeer waarschijnlijk veruit het goedkoopst. Hier betaalt de belegger slechts 1 dollarcent per aandeel voor een transactie.