Aan inventiviteit geen gebrek bij de voormalige top van het Braziliaanse deel van Douwe Egberts. Helaas gebruikte zij hun vindingrijkheid vooral om te frauderen. Met alle trucs die daarbij horen.
Dat komt naar voren uit de hoofdpunten van een intern onderzoek van DE naar de boekhoudkundige onregelmatigheden.
Wat op 3 juli van dit jaar begon met twijfels over de inbaarheid van nog openstaande rekeningen, blijkt een veelomvattend frauduleus spel van de Braziliaanse bestuurders te zijn geweest.
In vogelvlucht drie fraudetechnieken van de Braziliaanse top van DE.
1. Oude koffie omkatten
Oude voorraden koffie als verse en nog goed te verkopen voorraden in de boeken zetten. Het was een praktijk die al sinds 2007 plaats vond bij de Braziliaanse dochters van (nu) Douwe Egberts.
Al die tijd wisten lokale bestuurders zo de balans op te poetsen. Accountants hebben het nooit gemerkt.
2. Wegmoffelen van vorderingen
Een terugkomend thema binnen de fraudepraktijken blijkt het onterecht inboeken van vorderingen om die vervolgens weg te moffelen.
Uit het onderzoek komt naar voren dat dit sjoemelen ‘wijdverspreid binnen de organisatie bekend was’.
Het verkooppersoneel in Brazilië had de gewoonte om klantkortingen te geven zonder die op de factuur te vermelden. Die kortingen gingen niet ten laste van de gerealiseerde omzet, maar kwamen in de boekhouding als vordering terecht.
Onderzoekers van Ernst & Young komen tot een bedrag van 71 miljoen Braziliaanse real, nu zo’n 27 miljoen euro, die ten onrechte in de verlies- en winstrekening is gekomen.
Ondanks dat die sommen geld niet konden worden geïnd van klanten, bleven ze wel in de boeken staan. Volgens de onderzoekers om resultaten te sturen en doelstellingen te halen zodat bonussen konden worden geïncasseerd.
Om die alsmaar oplopende pot vorderingen terug te brengen en weg te moffelen, bedacht het lokale management een aantal boekhoudkundige trucs. Rekeningen die meer dan 90 dagen over tijd waren, werden opgeschoond door te doen alsof de betreffende klant een lening kreeg.
Kwam een betaling daadwerkelijk binnen, dan streepte de Braziliaanse top deze weg tegen de oudste openstaande factuur van die klant, ook al was er geen enkel verband tussen die factuur en de betaling.
Vanaf eind 2008 waren die verstreken vorderingen dusdanig hoog opgelopen dat het management een ander piste moest gaan bewandelen. Door middel van een ‘partial clean up’ werden enkele nog te ontvangen bedragen uit de boeken geschrapt.
Toen ook die opschoonoperatie onvoldoende soelaas bood om onder de radar van accountant en hoofdkantoor te kunnen blijven, verschoof de top tegelijkertijd de vervaltermijnen van de vorderingen.
Ook blijkt uit het onderzoek dat kopstukken een aantal grote vorderingen in kleinere partjes opdeelden om geen argwaan te wekken bij de externe accountant PricewaterhouseCoopers (PwC).
Ondanks deze feiten kregen PwC en het Sara Lee hoofdkantoor vanuit Brazilië te horen dat de vorderingen correct waren opgenomen en konden worden geïncasseerd.
3. Snel met omzet
Agressief omzet boeken was ook tot sport verheven binnen de Braziliaanse koffiepoot.
Volgens het rapport was er in 2009 een programma opgezet om te verhullen dat DE Brazilië grote volumes koffie factureerde maar niet verscheepte.
Meer dan honderd vrachtwagens werden ingezet om kilo’s koffievoorraden vanuit de eigen opslagruimte naar een geheime loods te vervoeren. Dit alles precies een week voordat de accountants zich meldden voor de jaarlijkse voorraadcontrole.
De grootscheepse actie was opgezet om systematisch te vroeg geboekte omzet onder het tapijt schuiven. In plaats van omzet te boeken op het moment dat de klant de producten ontving, verdween de omzet al op het moment van factureren in de boekhouding.
Volgens getuigen werd sinds 2007 in een doorsnee maand ongeveer 2500 ton koffie gefactureerd, maar niet afgeleverd tegen het einde van de maand.
Slechts een klein deel van 2500 ton vond uiteindelijk wel zijn weg naar de klant na de maandsluiting, maar dat waren niet meer dan toevalstreffers. Verkoopagenten van DE Brazilië factureerden soms op goed geluk, in de hoop dat klanten toch zouden happen. Maar dat lukte lang niet altijd, zo komt uit het onderzoek naar voren.
De onderzoekers komen tot een bedrag van 30 miljoen Braziliaanse real, nu zo’n 11 miljoen euro, die ten onrechte in de verlies- en winstrekening is gekomen door het onjuist boeken van omzetten.
Dit artikel is deel 2 van een serie over fraude bij DE. .
LEES MEER:
19 november 2012
23 oktober 2012
16 oktober 2012
11 oktober 2012
3 september 2012
28 augustus 2012
18 augustus 2012
2 augustus 2012
12 juni 2012
Op de hoogte blijven?
Wat op 3 juli van dit jaar begon met twijfels over de inbaarheid van nog openstaande rekeningen, blijkt een veelomvattend frauduleus spel van de Braziliaanse bestuurders te zijn geweest.
In vogelvlucht drie fraudetechnieken van de Braziliaanse top van DE.
1. Oude koffie omkatten
Oude voorraden koffie als verse en nog goed te verkopen voorraden in de boeken zetten. Het was een praktijk die al sinds 2007 plaats vond bij de Braziliaanse dochters van (nu) Douwe Egberts.
Al die tijd wisten lokale bestuurders zo de balans op te poetsen. Accountants hebben het nooit gemerkt.
2. Wegmoffelen van vorderingen
Een terugkomend thema binnen de fraudepraktijken blijkt het onterecht inboeken van vorderingen om die vervolgens weg te moffelen.
Uit het onderzoek komt naar voren dat dit sjoemelen ‘wijdverspreid binnen de organisatie bekend was’.
Het verkooppersoneel in Brazilië had de gewoonte om klantkortingen te geven zonder die op de factuur te vermelden. Die kortingen gingen niet ten laste van de gerealiseerde omzet, maar kwamen in de boekhouding als vordering terecht.
Onderzoekers van Ernst & Young komen tot een bedrag van 71 miljoen Braziliaanse real, nu zo’n 27 miljoen euro, die ten onrechte in de verlies- en winstrekening is gekomen.
Ondanks dat die sommen geld niet konden worden geïnd van klanten, bleven ze wel in de boeken staan. Volgens de onderzoekers om resultaten te sturen en doelstellingen te halen zodat bonussen konden worden geïncasseerd.
Om die alsmaar oplopende pot vorderingen terug te brengen en weg te moffelen, bedacht het lokale management een aantal boekhoudkundige trucs. Rekeningen die meer dan 90 dagen over tijd waren, werden opgeschoond door te doen alsof de betreffende klant een lening kreeg.
Kwam een betaling daadwerkelijk binnen, dan streepte de Braziliaanse top deze weg tegen de oudste openstaande factuur van die klant, ook al was er geen enkel verband tussen die factuur en de betaling.
Vanaf eind 2008 waren die verstreken vorderingen dusdanig hoog opgelopen dat het management een ander piste moest gaan bewandelen. Door middel van een ‘partial clean up’ werden enkele nog te ontvangen bedragen uit de boeken geschrapt.
Toen ook die opschoonoperatie onvoldoende soelaas bood om onder de radar van accountant en hoofdkantoor te kunnen blijven, verschoof de top tegelijkertijd de vervaltermijnen van de vorderingen.
Ook blijkt uit het onderzoek dat kopstukken een aantal grote vorderingen in kleinere partjes opdeelden om geen argwaan te wekken bij de externe accountant PricewaterhouseCoopers (PwC).
Ondanks deze feiten kregen PwC en het Sara Lee hoofdkantoor vanuit Brazilië te horen dat de vorderingen correct waren opgenomen en konden worden geïncasseerd.
3. Snel met omzet
Agressief omzet boeken was ook tot sport verheven binnen de Braziliaanse koffiepoot.
Volgens het rapport was er in 2009 een programma opgezet om te verhullen dat DE Brazilië grote volumes koffie factureerde maar niet verscheepte.
Meer dan honderd vrachtwagens werden ingezet om kilo’s koffievoorraden vanuit de eigen opslagruimte naar een geheime loods te vervoeren. Dit alles precies een week voordat de accountants zich meldden voor de jaarlijkse voorraadcontrole.
De grootscheepse actie was opgezet om systematisch te vroeg geboekte omzet onder het tapijt schuiven. In plaats van omzet te boeken op het moment dat de klant de producten ontving, verdween de omzet al op het moment van factureren in de boekhouding.
Volgens getuigen werd sinds 2007 in een doorsnee maand ongeveer 2500 ton koffie gefactureerd, maar niet afgeleverd tegen het einde van de maand.
Slechts een klein deel van 2500 ton vond uiteindelijk wel zijn weg naar de klant na de maandsluiting, maar dat waren niet meer dan toevalstreffers. Verkoopagenten van DE Brazilië factureerden soms op goed geluk, in de hoop dat klanten toch zouden happen. Maar dat lukte lang niet altijd, zo komt uit het onderzoek naar voren.
De onderzoekers komen tot een bedrag van 30 miljoen Braziliaanse real, nu zo’n 11 miljoen euro, die ten onrechte in de verlies- en winstrekening is gekomen door het onjuist boeken van omzetten.
Dit artikel is deel 2 van een serie over fraude bij DE. .
LEES MEER:
19 november 2012
23 oktober 2012
16 oktober 2012
11 oktober 2012
3 september 2012
28 augustus 2012
18 augustus 2012
2 augustus 2012
12 juni 2012
Op de hoogte blijven?
Gerelateerde artikelen