VEB.net maakt gebruik van cookies om het gebruiksgemak van de website te verbeteren. 

Voormalige top Innoconcepts hield aandeelhouders voor de gek

Innoconcepts blijkt beleggers stelselmatig te positief te hebben voorgelicht over de eigen ontwikkelingen. Te positieve verhalen van voormalige bestuurders en agressieve boekhoudcapriolen hebben moeten verbloemen hoe hoog de nood is. Om een faillissement te vermijden moeten beleggers nu bijspringen.

Onder het bewind van de nieuwe topman Niraj Mehra wordt steeds duidelijker dat bij Innoconcepts de problemen stelselmatig onder het tapijt zijn geveegd. In korte tijd is meer dan 50 procent van het eigen vermogen verdampt door extra afschrijvingen van 58 miljoen euro op een balanstotaal circa 150 miljoen euro. De kas is inmiddels leeg, er zijn grote schulden bij huisbank ING (55 miljoen euro) en voorlopig weinig inkomsten.

Om een faillissement te voorkomen moeten beleggers bij springen. Tegen heug en meug zullen ze moeten instemmen met een claimemissie van 27,2 miljoen euro, zodat Innoconcepts voorlopig verder kan.

Met het opgehaalde kapitaal zal het bedrijf een overbruggingskrediet van tien miljoen euro bij ING aflossen. Het resterende kapitaal wordt onder meer gebruikt om de nieuwe strategie op te tuigen en de nettoschuld te verlagen.

Verwatering 200 procent
Na de afronding van de emissie zullen er 78,4 miljoen aandelen uitstaan, een verdrievoudiging van het huidige aantal van 26,1 miljoen. Op basis van de mogelijke extra verwatering door de onderhandse plaatsing bij Mehra en de uitoefening van opties zullen er zelfs 86,1 miljoen stukken uitstaan.

De emissie is door een aantal grootaandeelhouders en de bank volledig gegarandeerd. Een grote nieuwe investeerder wil nog anoniem blijven. In de emissie gaat Mehra voorop; hij investeert vier miljoen euro en krijgt als extraatje voor zijn deelname een groot pakket opties. Deze toekenning vloeit voort uit .

Misleiding?
Naar nu blijkt nam het vorige bestuur het niet zo nauw met een adequate verantwoording richting beleggers. Voor het eerst zijn aandeelhouders in de aandeelhoudersvergadering begin december geïnformeerd over technische problemen bij de invoering van de I Pac technologie (injection moulding), het intellectuele eigendom van Innoconcepts. Innoconcepts' techniek is, in tegenstelling tot wat het vorige bestuur verkondigde, nog niet ver genoeg ontwikkeld en staat nog in de kinderschoenen.

Deze technologie leek zich afgaand op de woorden van founding father tot september commissaris Fred Langerak en voormalig I-Pac directeur Peter Teerlink voldoende te hebben bewezen voor het gebruik van cd- en dvd doosjes en transportverpakkingen (kratten en pallets).

Dit zou blijken uit de langlopende licentieovereenkomsten met het Chinese Cheng Meng (multimedia) en Schoeller Arca Systems (SAS). Maar nu blijken deze overeenkomsten nog nauwelijks royaltyinkomsten te hebben opgeleverd.

En dat is schrikken voor aandeelhouders, die door de voormalige top heel andere verhalen voorgeschoteld kregen. Geïnteresseerde partijen stonden in de rij om de Innoconcepts-technologie af te nemen en het Barendrechtse bedrijf kon het werk niet aan om ze allemaal te contracteren.

Dat de reeds bestaande partners in de verste verte niet de voorgespiegelde voordelen behaalden met de technologie is nooit gemeld. President-commissaris Gerard Jansen Venneboer brengt het nu alsof de nieuwe strategie noodzakelijk is geworden door de kredietcrisis. Beleggers weten wel beter.

Agressief boekhouden
Innoconcepts hanteerde bovendien een agressieve boekhoudmethode. Omzet voor een gehele licentieperiode (bijvoorbeeld vijf jaar) werd als gerealiseerd beschouwd op het moment dat het contract met de tegenpartij was gesloten. Zonder deze dubieuze methode zou Innoconcepts nooit winstcijfers en operationeel positieve kasstromen hebben kunnen presenteren.

Toen de prestaties in de praktijk achterbeleven bij de voorspellingen, staakten afnemers de betalingen. De tekorten in de kas werden aangevuld met emissies, die door de ten onrechte gepresenteerde winsten tegen een hoge koers in de markt konden worden gezet. In 2008 kwam de ommekeer. Innoconcepts kon niet langer de problemen blijven verbloemen en door de kredietcrisis kon geen geld meer via emissies worden aangetrokken.

Innoconcepts leek een speler van internationaal formaat, die wereldspelers als klanten maar voor het kiezen had. Voor de megalomane top van Innoconcepts waren de technische problemen kennelijk alleen maar van ondergeschikt belang. Mehra presenteert zijn plannen enthousiast, maar of dat voldoende zal zijn om de scepsis onder beleggers en afnemers weg te nemen, is nog onduidelijk.