Er waren weer honderden aandeelhouders naar de Hoornse schouwburg gekomen om voor de allerlaatste maal naar de kwinkslagen van president-commissaris Jo Roelof Zeeman, voormalige bestuursvoorzitter en oprichter van NSI, te luisteren. Zijn 17 procent aandelenbelang had hij een half jaar geleden verkocht aan de Israëlische branchegenoot Habas. Het terugtreden lag gezien zijn leeftijd en visie op het nieuwe beleid in de lijn der verwachtingen.
NSI schrijft als enige beursgenoteerde onderneming twee vergaderingen per jaar uit. In deze vergadering stond de toelichting op het nieuwe beleid en de vervanging van twee commissarissen centraal. NSI wil internationaliseren. Het bestuur en de nieuwe grootaandeelhouder Habas, die vandaag werd gekozen tot commissaris (overigens niet unaniem), hebben de nieuwe strategie toegelicht. Volgens Zeeman betekent een beursnotering een keuze voor groei, wat met de huidige markt en het huidige beleid niet mogelijk is. Er zal dus moeten worden gekeken naar bijvoorbeeld vastgoed buiten Nederland en projectontwikkeling. Ook alle vormen van strategische samenwerking met derden staan open.
De VEB stelde zich kritisch op over de drie kernpunten van de nieuwe strategie: een verdubbeling van de beleggingsportefeuille in 2-3 jaar, een lange termijn groei van de resultaten en een behoud van het huidige risicoprofiel. Dat laatste lijkt discutabel. Internationaliseren - en zelfs het gecontroleerd en in beperkte mate toevoegen van projectontwikkeling - zullen het risicoprofiel wel degelijk verhogen. Het verdubbelen van een beleggingsportefeuille van deze omvang is praktisch alleen mogelijk door overnames. NSI heeft momenteel niets op het oog, maar heeft al vele aanbiedingen voorbij zien komen. Of dit tegen acceptabele prijzen zal lukken is sterk de vraag, gezien de zeer hoge prijzen die momenteel worden gevraagd voor vastgoedportefeuilles.
Het aankopen van dergelijke portefeuilles kan volgens het VEB niet met behoud van het huidige risicoprofiel. Ook een ander kernpunt van de strategie, de lange termijn groei van de resultaten, kan alleen maar slagen als tegen aanvaardbare prijzen vastgoed kan worden verworven. Of de timing van de nieuwe strategie inderdaad goed is, zal de toekomst leren. Er zal nog veel nader en zorgvuldig onderzoek moeten plaatsvinden voordat de eerste internationale stappen kunnen en zullen plaatsvinden.
Wel twee keer werd het bestuur gevraagd of het de bedoeling is vastgoed van de nieuwe grootaandeelhouder Habas te kopen. Het bestuur en Habas hebben beide aangegeven dit niet te zullen doen. De VEB is geen voorstander van afhankelijke commissarissen, ofschoon de code ten hoogste één onafhankelijke commissaris toestaat. Indien een commissaris die tevens grootaandeelhouder is, zijn aandelen belang fors zou willen uitbreiden, zou hij immers een tijdelijk belang hebben bij een lagere beurskoers. De zojuist benoemde commissaris en grootaandeelhouder Habas - met 7,5 miljoen aandelen - probeerde aan te geven dat zijn bedoelingen goed zijn en geen tegengestelde belangen met andere aandeelhouders te hebben.
De VEB kon op basis van het flinterdunne strategische document en de gegeven toelichting niet worden overtuigd en onthield zich van stemming over zowel de benoeming van Habas, als de goedkeuring voor het nieuwe beleid. Opvallend was dat toen de uitslag vande stemming kwam, er nog ongeopende, vergeten stembriefjes op de rand van het toneel lagen. Op de vraag of er een notaris bij de telling betrokken was, gaf bestuursvoorzitter Anka Reijen aan dat hij wel aanwezig was.
Het laatste woord kreegZeeman, die een ieder bedankte en terloops nog memoreerde dat hij niet van Morris Tabaksblat hield. De charismatisch oprichter, ex-bestuursvoorzitter en president-commissaris kreeg een staande ovatie in de Hoornse Schouwburg, welke hij minutenlang met gestrekte armen in ontvangst nam.
De VEB stelde zich kritisch op over de drie kernpunten van de nieuwe strategie: een verdubbeling van de beleggingsportefeuille in 2-3 jaar, een lange termijn groei van de resultaten en een behoud van het huidige risicoprofiel. Dat laatste lijkt discutabel. Internationaliseren - en zelfs het gecontroleerd en in beperkte mate toevoegen van projectontwikkeling - zullen het risicoprofiel wel degelijk verhogen. Het verdubbelen van een beleggingsportefeuille van deze omvang is praktisch alleen mogelijk door overnames. NSI heeft momenteel niets op het oog, maar heeft al vele aanbiedingen voorbij zien komen. Of dit tegen acceptabele prijzen zal lukken is sterk de vraag, gezien de zeer hoge prijzen die momenteel worden gevraagd voor vastgoedportefeuilles.
Het aankopen van dergelijke portefeuilles kan volgens het VEB niet met behoud van het huidige risicoprofiel. Ook een ander kernpunt van de strategie, de lange termijn groei van de resultaten, kan alleen maar slagen als tegen aanvaardbare prijzen vastgoed kan worden verworven. Of de timing van de nieuwe strategie inderdaad goed is, zal de toekomst leren. Er zal nog veel nader en zorgvuldig onderzoek moeten plaatsvinden voordat de eerste internationale stappen kunnen en zullen plaatsvinden.
Wel twee keer werd het bestuur gevraagd of het de bedoeling is vastgoed van de nieuwe grootaandeelhouder Habas te kopen. Het bestuur en Habas hebben beide aangegeven dit niet te zullen doen. De VEB is geen voorstander van afhankelijke commissarissen, ofschoon de code ten hoogste één onafhankelijke commissaris toestaat. Indien een commissaris die tevens grootaandeelhouder is, zijn aandelen belang fors zou willen uitbreiden, zou hij immers een tijdelijk belang hebben bij een lagere beurskoers. De zojuist benoemde commissaris en grootaandeelhouder Habas - met 7,5 miljoen aandelen - probeerde aan te geven dat zijn bedoelingen goed zijn en geen tegengestelde belangen met andere aandeelhouders te hebben.
De VEB kon op basis van het flinterdunne strategische document en de gegeven toelichting niet worden overtuigd en onthield zich van stemming over zowel de benoeming van Habas, als de goedkeuring voor het nieuwe beleid. Opvallend was dat toen de uitslag vande stemming kwam, er nog ongeopende, vergeten stembriefjes op de rand van het toneel lagen. Op de vraag of er een notaris bij de telling betrokken was, gaf bestuursvoorzitter Anka Reijen aan dat hij wel aanwezig was.
Het laatste woord kreegZeeman, die een ieder bedankte en terloops nog memoreerde dat hij niet van Morris Tabaksblat hield. De charismatisch oprichter, ex-bestuursvoorzitter en president-commissaris kreeg een staande ovatie in de Hoornse Schouwburg, welke hij minutenlang met gestrekte armen in ontvangst nam.