De kansen zijn snel gekeerd voor obligatiekoning Bill Gross van Pimco. Werd hij in 2010 nog uitgeroepen tot obligatiemanager van het jaar. Inmiddels is de vraag hoe lang hij nog heeft om het tij te keren voor zijn meerderen de teugels aanhalen.
Uiteindelijk is het allemaal begonnen met de aankondiging van de Fed vorig jaar dat de stimuleringsprogramma's langzaam worden afgebouwd.
Dit leidde direct tot oplopende rentes op de obligatiemarkt en daarmee dalende koersen van Amerikaanse staatsobligaties.
Het Total Return Fund, het vlaggenschip van Pimco, zat voor meer dan een derde in Amerikaans staatspapier. Het kreeg daardoor een flinke tik.
Het resultaat over 2013, een negatief rendement van 2 procent, was de slechtste prestatie van het Total Return Fund sinds 1999.
Verkeerde moment, verkeerde kant
Dat Gross op het verkeerde moment aan de verkeerde kant van de marktbeweging zat, is opvallend. Hij heeft in voorgaande jaren namelijk bij herhaling dat de enige weg die de rente kon nemen omhoog was, precies wat vorig jaar zomer gebeurde.
Dit heeft onvermijdelijk geleid tot de vraag op of de oude meester (70) zijn touch aan het kwijtraken is. Daar komt bij dat met het vertrek van kroonprins Mohamed el-Erian een gierput is opengetrokken.
In een in The Wall Street Journal werd een beeld geschetst van Gross als een alleenheerser die met angst probeert zijn ondergeschikten in het gareel te houden.
Onenigheid
Gross heeft zich in het openbaar ook niet van zijn meest overtuigende kant laten zien. Hij beweerde bijvoorbeeld dat dit overduidelijk journalistieke stuk, geschreven zou zijn door El-Erian en zei tegen Reuters dat El-Erian het persbureau om zijn vinger had gewonden.
In het licht van al deze ontwikkelingen is het niet zo vreemd dat investeerders Pimco even niet meer zien zitten. Het fonds registreerde in mei de dertiende maand op rij een uitstroom van kapitaal.
Vooral die uitstroom brengt Pimco's eigenaar Allianz in een lastig parket. Pimco is voor de Duitse verzekeraar altijd een flinke melkkoe geweest. Maar als hier verandering in komt kan het niet anders dan dat de top van Allianz zich gedwongen ziet orde op zaken te stellen.
Dat hoeft niet te betekenen dat Gross het veld moet ruimen, maar wel dat hij niet meer in zijn eentje, autonoom, kan bepalen hoe Pimco wordt bestuurd.
Draai
Het sentiment op de obligatiemarkt is de afgelopen maanden gedraaid. Mede door de onrust in Oekraïne zijn investeerders weer ingestapt en zijn de rentes weer gedaald.
De tienjarige staatsobligatie staat nu rond de 2,5 procent, tegen ruim 3 procent begin dit jaar.
Pimco lift hierop mee. Voor dit jaar staat de koers van het Total Return Fund ruim 3 procent in de plus.
Dat de uitstroom van kapitaal desondanks is doorgegaan, laat zien dat ook voor een gerenommeerde beleggingsgoeroe als Gross geldt dat vertrouwen te voet komt en te paard vertrekt.
De komende maanden zal moeten blijken of de terugkeer van vertrouwen snel genoeg gaat om ingrijpen vanuit het Duitse hoofdkantoor voor te zijn.
Dit leidde direct tot oplopende rentes op de obligatiemarkt en daarmee dalende koersen van Amerikaanse staatsobligaties.
Het Total Return Fund, het vlaggenschip van Pimco, zat voor meer dan een derde in Amerikaans staatspapier. Het kreeg daardoor een flinke tik.
Het resultaat over 2013, een negatief rendement van 2 procent, was de slechtste prestatie van het Total Return Fund sinds 1999.
Verkeerde moment, verkeerde kant
Dat Gross op het verkeerde moment aan de verkeerde kant van de marktbeweging zat, is opvallend. Hij heeft in voorgaande jaren namelijk bij herhaling dat de enige weg die de rente kon nemen omhoog was, precies wat vorig jaar zomer gebeurde.
Dit heeft onvermijdelijk geleid tot de vraag op of de oude meester (70) zijn touch aan het kwijtraken is. Daar komt bij dat met het vertrek van kroonprins Mohamed el-Erian een gierput is opengetrokken.
In een in The Wall Street Journal werd een beeld geschetst van Gross als een alleenheerser die met angst probeert zijn ondergeschikten in het gareel te houden.
Onenigheid
Gross heeft zich in het openbaar ook niet van zijn meest overtuigende kant laten zien. Hij beweerde bijvoorbeeld dat dit overduidelijk journalistieke stuk, geschreven zou zijn door El-Erian en zei tegen Reuters dat El-Erian het persbureau om zijn vinger had gewonden.
In het licht van al deze ontwikkelingen is het niet zo vreemd dat investeerders Pimco even niet meer zien zitten. Het fonds registreerde in mei de dertiende maand op rij een uitstroom van kapitaal.
Vooral die uitstroom brengt Pimco's eigenaar Allianz in een lastig parket. Pimco is voor de Duitse verzekeraar altijd een flinke melkkoe geweest. Maar als hier verandering in komt kan het niet anders dan dat de top van Allianz zich gedwongen ziet orde op zaken te stellen.
Dat hoeft niet te betekenen dat Gross het veld moet ruimen, maar wel dat hij niet meer in zijn eentje, autonoom, kan bepalen hoe Pimco wordt bestuurd.
Draai
Het sentiment op de obligatiemarkt is de afgelopen maanden gedraaid. Mede door de onrust in Oekraïne zijn investeerders weer ingestapt en zijn de rentes weer gedaald.
De tienjarige staatsobligatie staat nu rond de 2,5 procent, tegen ruim 3 procent begin dit jaar.
Pimco lift hierop mee. Voor dit jaar staat de koers van het Total Return Fund ruim 3 procent in de plus.
Dat de uitstroom van kapitaal desondanks is doorgegaan, laat zien dat ook voor een gerenommeerde beleggingsgoeroe als Gross geldt dat vertrouwen te voet komt en te paard vertrekt.
De komende maanden zal moeten blijken of de terugkeer van vertrouwen snel genoeg gaat om ingrijpen vanuit het Duitse hoofdkantoor voor te zijn.